بررسی آزمایشگاهی استحکام باند ریزبرشی ترمیم قدیم و جدید کامپوزیت با استفاده از دو سیستم باندینگ و کامپوزیت

مقدمه: کامپوزیت رزینها به طور گسترده ای در دندانپزشکی ترمیمی استفاده می شوند و به طور عمده دارای بیس متاکریلات هستند. بزرگترین عیب این مواد انقباض پلیمریزاسیون است. نوآوری جدید، ساخت کامپوزیت بابیس سایلوران است که کمترین مقدار انقباض را دارد. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی بررسی استحکام باند ریزبرشی بین کامپوزیت قدیمی و جدید با استفاده از دو سیستم باندینگ و کامپوزیت می باشد. مواد و روشها : 78 استوانه کامپوزیتی به طور مساوی از دو گروه متاکریلات و سایلوران به ارتفاع 2 میلیمتر و قطر 5 میلیمتر ساخته شدند. نمونه ها هزار بار ترموسایکل و به شکل 6 گروه تقسیم شدند. درگروه 1، کامپوزیت z250 بعد از fresh و باندینگ p90 لایه جدید سایلوران روی آن قرار گرفت در گروه 2، کامپوزیت z250 بعد از  freshو اسید اچ و باندینگ  p90 لایه جدید سایلوران روی آن قرار گرفت. در گروه 3، کامپوزیت z250 بعد از  fresh و اسید اچ و باندینگ single bond لایه جدید  z250 روی آن قرار گرفت. در گروههای چهارم تا ششم نحوه آماده سازی نمونه ها مشابه گروه های اول تا سوم بود. با این تفاوت که آماده سازی بر روی کامپوزیت 90p انجام شد. سپس نمونه ها تحت آزمایش استحکام باند برشی توسط دستگاه اینسترون و با سرعت  1 mm/min تا نقطه شکست بارگذاری شدند .جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss 17  استفاده شد. ابتدا نرمالیتی داده ها با آزمون کلموگروف اسمیرنوف بررسی شد. با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها از تحلیل واریانس یک طرفه و مقایسه دو به دو به روش  tukey استفاده شد. یافته ها: تفاوت معنی داری در استحکام باند ریزبرشی در بین گروهها وجود داشت (0.001=p).  میانگین استحکام باند ریزبرشی در کامپوزیتهای بیس سایلوران با میانگین (5.97±36.62) نسبت به کامپوزیتهای بیس متاکریلات (5.97±26.12) به طور معنی داری بیشتر بود (0.001=p) نتیجه گیری: کاربرد اسید اچ تاثیر بسزایی در استحکام باند ریزبرشی نداشت؛ ولی کاربرد باندینگ p90 در کامپوزیت سایلوران باعث ایجاد استحکام باند بیشتری شد. بیشترین میزان استحکام باند در ترمیم کامپوزیت سایلوران p90 با کامپوزیت سایلوران مشابه و کمترین میزان استحکام باند در ترمیم کامپوزیت متاکریلات z250 با کامپوزیت متاکریلات مشابه دیده شد. در کل میزان استحکام باند ریزبرشی درکامپوزیت با بیس سایلوران بیشتر ازکامپوزیت با بیسمتاکریلات بود (0.001=p-value).

Laboratory investigation of microshear bond strength of the former and new composite restorations using bonding and composite systems

Introduction:Methacrylate composite resins are widely used in restorative dentistry. The greatest disadvantage of these materials is polymerization shrinkage. The recent innovations include making siloranebased composites with the least amount of shrinkage. Herein, we sought to investigate microshear bond strength between the former and new composites using both bonding and composite systems. Materials and Methods: Seventyeight cylindrical methacrylate and siloranebased composites with the height and diameter of 2 mm and 5 mm, respectively, were prepared and thermocycled for 1000 cycles for aging.Then, the blocks were divided into six subgroups: 1) Z250, after freshening and P90bonding, the new silorane layer was placed on them; 2) Z250, after freshening, acid etching, and P90bonding, the new silorane layer was attached; 3) Z250, after freshening, acid etching, and single bonding, the new Z250 layer was attached; 4) P90 composite, after freshening and P90bonding, the new silorane layer was attached; 5) P90, after freshening, acid etching, and P90bonding, the new silorane layer was attached; and 6) P90, after freshening, acid etching, and single bonding, the new Z250composite was attached. Then, all the bonded samples were tested for microshear bond strength by Instron machine at the speed of 1 mm/min; the samples were loaded until reaching the breaking point. To analyze the data, Kolmogorov–Smirnov test, oneway analysis of variance, and Tukey’s post hoc test were run in SPSS, version 17. Results:There was a significant difference in microshear bond strength between the groups (P=0.0001). The mean of microshear bond strength in the siloranebased composite group was significantly higher than that of the methacrylatebased composites (36.62±5.97 vs. 26.12±5.97; P=0.0001).  Conclusion:Acid etching does not significantly affect shear bond strength, but applying P90 bonding in silorane composites increases the shear bond strength. The greatest bond strength was observed in restoring the P90 silorane composite with a similar silorane composite and the least strength was found in restoring the Z250 methacrylate composite with a similar methacrylate composite. In general, the microshear bond strength of siloranebased composites was greater than that of the metacrylatebased composites.