مقایسه کارایی بی‌حسی انفیلتراسیون آرتیکایین با بلاک عصب اینفراآلوئولار لیدوکایین در درمان پالپ مولرهای شیری فک پایین

مقدمه: یکی از مهم‌ترین جنبه‌های کنترل رفتاری در دندانپزشکی کودکان کنترل درد است. بدین منظور ایجاد بی‌حسی مناسب به ‌ویژه در درمان پالپ ضرورت می‌یابد. به منظور دستیابی به یک بی‌حسی موفق دو عامل نوع داروی بی‌حس کننده و تکنیک تزریق باید مورد توجه قرار گیرد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کارایی بی‌حسی انفیلتراسیون آرتیکایین در درمان پالپ مولرهای شیری فک پایین و مقایسه آن با بلاک عصب اینفراآلوئولار لیدوکایین انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی متقاطع سه ‌سوکور، 64 کودک چهار تا ده ساله که نیاز به درمان پالپ مولرهای شیری فک پایین در هر‌دو سمت داشتند، شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. هر کودک طی دو جلسه درمان شد و در هر جلسه یک دندان مولر شیری فک پایین تحت درمان قرار گرفت. گروه a، جلسه اول تزریق بلاک عصب اینفراآلوئولار لیدوکایین و جلسه دوم تزریق انفیلتراسیون آرتیکایین را دریافت کرد. در گروه b، تمامی مراحل مانند گروه a بود اما این گروه، جلسه اول تزریق انفیلتراسیون آرتیکایین و جلسه دوم تزریق بلاک عصب اینفراآلوئولار لیدوکایین را دریافت کرد. میزان درد کودکان با استفاده از نمودار  (visual analogue scale) در لحظه اکسپوز پالپ ارزیابی شد. داده ها با آزمون های آماری crossover analysis، t زوجی و t دو نمونه مستقل آنالیز شدند. یافته ها: بر‌اساس این مطالعه، میانگین شدت درد در کل دوره مطالعه در تکنیک بلاک عصب اینفراآلوئولار لیدوکایین به‌طور معناداری کمتر از تکنیک انفیلتراسیون آرتیکایین بود. همچنین دو تکنیک، درکودکان چهار تا شش ساله و در دندان‌های مولر اول شیری، تفاوت آماری معناداری با هم نداشتند. نتیجه‌گیری: در درمان پالپ مولرهای شیری فک پایین تکنیک بلاک عصب اینفراآلوئولار بی‌حسی بهتری فراهم می‌کند. با این حال در کودکان چهار تا شش ساله و در دندان‌های مولر اول شیری، به علت سهولت بیشتر و خطر کمتر تزریق انفیلتراسیون نسبت به تزریق بلاک عصب اینفراآلوئولار، تکنیک انفیلتراسیون آرتیکایین می‌تواند جایگزین تکنیک بلاک عصب اینفراآلوئولار لیدوکایین شود.