مقایسه وضعیت تجربه پوسیدگی دندان و نیازهای درمانی در کودکان مبتلا به اوتیسم با کودکان سالم

مقدمه: مطالعات درباره وضعیت سلامت دهان و دندان کودکان مبتلا به اوتیسم اندک است و نتایج مطالعات گاهی با یکدیگر متفاوتند. هدف ازاین مطالعه مقایسه تجربه پوسیدگی دندانی در کودکان مبتلا به اوتیسم با کودکان سالم بود .مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 70 کودک مبتلا به اوتیسم و 70 کودک سالم 8 تا 21 ساله مورد بررسی قرار گرفتند . سن ، جنس وتحصیلات پدر و مادر در دو گروه ثبت شد. تعداد دندان های دائمی و شیری پوسیده، ترمیم شده و کشیده شده (dmft/dmft) در دو گروهثبت گردید. آزمون من ویتنی و کای دو جهت آنالیز آماری استفاده شد. p<0/05 از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: در جامعه مورد مطالعه، تحصیلات پدر در گروه کودکان مبتلا به اوتیسم به طور معنی داری بالاتر بود (0/002=p). اما در موردتحصیلات مادر تفاوت معنی داری وجود نداشت (p=0/051). همچنین، تفاوت معنی داری بین دو گروه در شاخص تجربه پوسیدگی(dmft/dmft) در دندان های شیری (p=0/53) و دائمی (p=0/85) وجود نداشت. کودکان مبتلا به اوتیسم نیازهای دندانی برآورده نشدهبیشتری در سیستم دندانی شیری در مقایسه با کودکان سالم داشتند (p=0/002). نتیجه گیری: کودکان مبتلا به اوتیسم مورد مطالعه، تجربه پوسیدگی دندان مشابه با کودکان سالم داشتند . با این حال نیازهای دندانی برآورده نشده دندانی در دوره دندانی شیری در کودکان اوتیستیک بیشتر از کودکان سالم بود