ارزیابی اثرات آنتی باکتریال شالومین ii و کلرهگزیدین بر روی باکتری های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و استرپتوکوک موتانس: یک مطالعه آزمایشگاهی

مقدمه: یکی از بهترین روش‌های شست‌شوی دهان برای کاهش میکروب پلاک دندانی کلرهگزیدین است، که در حال حاضر به عنوان درمان استاندارد ضد‌پلاک به کار گرفته می شود. همچنین یکی از ترکیبات فعال ضد‌میکروبی موجود در عصاره حاصل از موسیر ایرانی، یک فلاونوئید با نام شالومین ii می باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر آنتی‌باکتریال شالومین ii و کلرهگزیدین بر روی باکتری‌های لاکتوباسیلوس ‌اسیدوفیلوس و استرپتوکوک ‌موتانس بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، حدود 300 گرم پیاز موسیر سفید از کوه‌های زاگرس جمع آوری شد. سپس عصاره آبی با اتیل‌استات (razi, iran) با نسبت 50:50، به مدت 10 دقیقه مخلوط گردید. مقاومت میکروبی و حساسیت ضد میکروبی میکروارگانیسم ها با استفاده از e-test تعیین شد. از ترکیب نیم‌درصد شالومین و کلرهگزیدین 2%، 8 رقت مختلف تهیه شد و بر روی پلیت باکتری‌ها کشت داده شد. این آزمایش سه بار تکرار شد. سپس پلیت ها در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت انکوبه و از جهت هاله عدم رشد مورد بررسی قرار گرفتند. محل بسته شدن ناحیه، نشان دهنده حداقل غلظت بازدارنده (mic وminimum inhibitory concentration) بود. یافته ها: mic مرتبط با کلرهگزیدین در برابر سویه‌های استرپتوکوک ‌موتانس و لاکتوباسیلوس ‌اسیدوفیلوس به ترتیبmg/ml  0.31 وmg/ml  0.16 و mic مرتبط با شالومین ii در برابر استرپتوکوک‌ موتانس و لاکتوباسیلوس ‌اسیدوفیلوس  mg/ml 1.95 بوده است که از نظر آماری معنادار بود (0.002=p). همچنین مشخص شد که اثرات آنتی‌باکتریال کلرهگزیدین نسبت به لاکتوباسیلوس ‌اسیدوفیلوس در مقایسه با استرپتوکوک ‌موتانس بیشتر بود. نتیجه گیری:  شالومین ii اثرات آنتی‌میکروبیال بر روی هر دو سویه باکتری داشت و به طور کلی اثر مهاری یکسانی بر روی لاکتوباسیلوس ‌اسیدوفیلوس و استرپتوکوک ‌موتانس داشته است. با این حال اثرات مهاری کمتری نسبت به کلرهگزیدین 0.2 % داشته است.

comparison of the antibacterial effect of shallomin ii with chlorhexidine mouthwash against lactobacillus acidophilus and streptococcus mutans

background: prescribing chlorhexidine mouthwash is currently considered the standard anti-plaque treatment. one of the active antimicrobial compounds in the iranian shallot extract is a flavonoid called shalomin ii. the purpose of this study was to compare the antibacterial effect of shalomine ii and chlorhexidine on lactobacillus acidophilus and streptococcus mutans bacteria in human saliva.methods and materials: in this in-vivo study, about 300 grams of white shallots were collected from zagros mountains. then the aqueous extract was mixed with ethyl acetate (razi, iran) at a ratio of 50:50 and mixed for 10 minutes. microbial resistance and antimicrobial sensitivity of microorganisms were determined using e-test. the bacteria investigated in this study were lactobacillus acidophilus and streptococcus mutans. a combination of 0.5% shalomin ii and 2 % chlorhexidine was prepared and diluted at eight different concentrations. the different mixtures were then cultured on the bacteria plate. this experiment was repeated three times. then the plates were incubated at 37°c for 24 hours and examined for halo radius size. the location of the closed region indicated the minimum inhibitory concentration (mic).results: the mic values associated with chlorhexidine against streptococcus mutans and lactobacillus acidophilus strains was 0.31 mg/ml and 0.16 mg/ml, respectively, and the mic associated with shalomin ii against streptococcus mutans and lactobacillus acidophilus was 1.95 mg/ml. this difference was statistically significant (p=0.002). it was also found that the antibacterial effect of chlorhexidine was greater against lactobacillus acidophilus compared to streptococcus mutans.conclusion: shalomin ii had antimicrobial effects against both bacterial strains, and displayed a relatively similar inhibitory effect on lactobacillus acidophilus and streptococcus mutans. however, its inhibitory effect was not as strong as 0.2% chlorhexidine.