بررسی اثر وارنیش نانوهیدروکسی آپاتیت بر رمینرالیزاسیون ضایعات اولیه مینایی و انسداد توبول های عاجی

مقدمه: عوامل مختلفی در ایجاد پوسیدگی دندان نقش دارند. دندانپزشکی مدرن به دنبال راهی برای بهبود پوسیدگی دندان است و راههای مختلفی برای افزایش رمینرالیزاسیون و بهبود پوسیدگی دندان پیشنهاد می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر وارنیش نانوهیدروکسی آپاتیت بر رمینرالیزاسیون ضایعات اولیه مینایی و انسداد توبولها بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، تعداد 45 دندان سانترال کشیده شده انسانی استفاده شد. پوسیدگی مصنوعی به وسیله قرار دادن نمونه ها به مدت 72 ساعت در محلول دمینرالیزاسیون در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد ایجاد گردید. سختی چهار نمونه از دندانهای دمینرالیزه شده توسط تست میکروهاردنس سنجیده شد. با توجه به اینکه 1 نمونه پس از sem اولیه قابل استفاده نبود، در مجموع 46 نمونه در نظر گرفته و این دندان از ادامه مطالعه حذف شد. نمونه ها به طور تصادفی به 3 گروه مساوی 15تایی تقسیم شدند. وارنیش های نانوهیدروکسی آپاتیت، نانوهیدروکسی آپاتیت و سدیم فلوراید و وارنیش سدیم فلوراید اعمال شدند و پس از 4 ساعت از سطح نمونه ها برداشته شدند. برای گروه 3-1 نمونه ها به مدت 14 روز تحت سیکل ph جهت شبیه سازی محیط دهان، قرار گرفتند که شامل 3 ساعت دمینرالیزاسیون و 21 ساعت رمینرالیزاسیون بود. مجدداً تست sem و میکروهاردنس ویکرز انجام و نتایج قبل و بعد مقایسه شد و میزان انسداد توبولی گزارش گردید. سپس با استفاده از نرم افزار spss 24 و آمار توصیفی و تحلیل واریانس anova و مقایسه های چندگانه tukey نتایج تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری (repeated measure) نشان داد که بین گروه های مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری در تغییرات میکروهاردنس وجود داشت (p=0.006). همچنین آنالیز درون گروهی تغییرات میکروهاردنس در گروه های مورد مطالعه نشان داد که اختلاف معنی داری بین این تغییرات وجود داشت (p<0.0001). نتیجه گیری: با توجه به مطالعه حاضر، نانوهیدروکسی آپاتیت می تواند یکی از استراتژی های درمانی جهت ترمیم دندانهای پوسیده باشد و اضافه شدن نانوهیدروکسی آپاتیت به وارنیش سبب افزایش میکروهاردنس دندان می گردد.

evaluation of the effect of nanohydroxyapatite-containing varnish on remineralization of early enamel caries and occlusion of dentinal tubules

background: various factors contribute to tooth decay. modern dentistry suggests different ways to enhance remineralization and prevent caries progression. the present study aimed to evaluate the effect of nano-hydroxyapatite toothpaste and mouthwash on the remineralization of primary enamel lesions and occlusion of dentinal tubules.materials and methods: a total of 45 extracted human central teeth were used in this study. artificial decay was induced by placing samples in a demineralization solution in an incubator at 37°c for 72 h. the hardness of four samples of demineralized teeth was determined by a microhardness test. the samples were divided into three equal groups according to the table of random numbers. the samples were subjected to ph cycling for 14 days, which included 3 and 21 h of demineralization and remineralization, respectively. sem and vickers microhardness tests were performed and the results were compared and the degree of occlusion of dentinal tubules was reported. then the results were analyzed using spss software (version 24) and descriptive statistics, anova, and tukey’s multiple comparison test.results: the results of repeated measures anova indicated a statistically significant difference in microhardness changes between the studied groups (p=0.006). also, in-group analysis of microhardness changes in the groups demonstrated a significant difference between these changes (p<0.0001).conclusion: according to the obtained results, using nanohydroxyapatite can considered as a therapeutic approach to repair decayed teeth and it increases dental microhardness when added to varnish.