تاثیر تکنیک های مختلف ساخت فریم بر روی تطابق مارژین رستوریشن های ثابت پیچ شونده متکی بر ایمپلنت

مقدمه: عدم تطابق مارژین در رستوریشن های متکی بر ایمپلنت پیچ شونده، موقع اعمال گشتاور بستن پیچ منجر به تغییر شکل سوپراستراکچر و ایجاد استرین در استخوان زیرین می شود. بنابراین افزایش تطابق مارژین از اهداف درمانی درساخت پروتزهای پیچ شونده می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر چهار تکنیک مختلف ساخت فریم ورک بر روی تطابق مارژین رستوریشن های ثابت پیچ شونده متکی بر ایمپلنت بود. مواد و روش ها: مدل اصلی یک بلوک آکریلی با دو عدد ایمپلنت بود که یک پروتز سه واحدی پیچ شونده متکی بر ایمپلنت با پانتیک پرمولر دوم را شبیه سازی می کرد. اباتمنت های استاندارد برای روکش های پیچ شونده روی ایمپلنت ها با تورک 25ncmبسته شدند. 6 فریم ورک فلزی با چهار تکنیک کستینگ یکپارچه، لحیم کردن، کستینگ دابل و cad/cam فلز نرم کرم کبالت بر روی اباتمنت ها ساخته شد و گپ مارژین در پایه های قدامی و خلفی با روش استاندارد تست وان اسکرو one screw test ارزیابی شد. در مرحله بعدی پیچ اکلوزال هر دو پایه بسته شد و گپ مارژین مجددا اندازه گیری شد (تطابق کامل). میانگین مقادیر گپ مارژین درشرایط تطابق پاسیو و تطابق کامل محاسبه شد.در نهایت نتایج توسط آزمون آماری anova و تست تعقیبی tamhane ارزیابی شد (p <0/05 ). یافته ها: میانگین مقادیر گپ در گروه های مورد مطالعه در حالت تطابق پاسیو و تطابق کامل تفاوت آماری معنی داری داشتند (p<0/001). براساس آزمون تعقیبی tamhane در حالت تطابق پاسیو، میانگین گپ مارژین در گروه cad/camبه طور معنی داری از سایر گروه های مورد مطالعه کمتربود (p <0.001). نتیجه گیری: پاسیویتی فریم ورک های ساخته شده برای پروتز های ثابت پیچ شونده توسط تکنیک ساخت فریم ورک تحت تاثیر قرار می گیرد و بهترین پاسیویتی به دست آمده مربوط به روش cad/cam می باشد.

Effect of Different Types of Construction Techniques on the Vertical Fit of ScrewRetained Fixed ImplantSupported Prosthesis

Introduction: Marginal misfit in screwretained implant restorations when screwing torque leads to deformation of superstructure and formation of strain in the lower bone. Therefore, decreasing the marginal gap is considered one of the therapeutic goals in the fabrication of screwretained implantsupported prostheses. This study aimed to investigate the effect of four framework construction techniques on the marginal accuracy of screwretained implantsupported fixed partial restorations. Materials and Methods: The main model was an acrylic block with two implants that simulated 3unit implantsupported screwretained prostheses with a second premolar pontic. Standard abutments for screw veneers on implants were tightened with 25 Ncm torque. In this study, six metal frameworks were fabricated using four techniques, namely integrated casting, soldering, double casting, and soft metal CAD/CAM cobaltchrome on the abutments and the marginal gap in the anterior and posterior bases was evaluated by the standard one screw test method. In the next step, the occlusal screw of both pins was tightened and the marginal gap was remeasured (definite fit). The mean scores of marginal gap values ​​were calculated in terms of passive fit and definitive fit. Finally, the results were assessed using oneway ANOVA and Tamhane posthoc tests (p < 0.05). Results: The mean scores of the marginal gap were significantly different among the four studied groups regarding both passive fit and definitive fit (p < 0.001). According to the Tamhane post hoc test in the passive fit condition, the mean scores of marginal gap of CAD/CAM group were significantly lower than those in the other groups (p < 0.001). Conclusion: The passivity of the screwretained fixed implant frameworks was influenced by the manufacturing technique. It was revealed that CAD/CAM method exhibited the best passivity, compared to three conventional studied methods.