بررسی بیان cox2 در لیکن پلان دهانی به روش ایمونوهیستوشیمی

مقدمه: لیکن پلان یک بیماری اتوایمیون مزمن التهابی نسبتا شایع با اتیولوژی نامشخص است. سازمان بهداشت جهانی (who) آن را به عنوان یک ضایعه پیش سرطانی بالقوه تعریف کرده است. cox2 یک آنزیم کلیدی برای فرآیند های التهابی و پرولیفراسیون سلولی است. افزایش بیان آن در برخی بیماریهای التهابی مزمن پیش بدخیم و نئوپلاسم های بدخیم دستگاه تنفسی گوارشی فوقانی پیشنهادکننده ی نقش آن در مراحل اولیه کارسینوژنز سر و گردن می باشد و می تواند به پتانسیل آن به عنوان یک فاکتور پروگنوستیک و مارکر رفتار تغییریافته، اشاره نماید. هدف از این مطالعه آنالیز نشانگر cox2 در پاتوژنز و رفتار بیولوژیک لیکن پلان دهانی و لیکن پلان دهانی همراه با دیسپلازی بود. مواد و روش ها: میزان بروز نشانگر cox2 در 50 نمونه از آرشیو بخش آسیب شناسی دانشکده دندانپزشکی مشهد، شامل 25 نمونه لیکن پلان دهانی و 25 نمونه لیکن پلان دهانی دارای دیسپلازی به روش ایمونو هیستوشیمی ارزیابی شد. در این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی از آزمون های آماری kruskalwallis و chi square به منظور مقایسه میزان بروز مارکر cox2 در گروه های مورد مطالعه استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، بین دو گروه لیکن پلان دهانی و لیکن پلان دهانی همراه با دیسپلازی الگوی رنگ پذیریبا مارکر cox2 در لایه ی بازال و همبند تفاوت معنی داری نداشت؛ در حالیکه در لایه ی سوپرابازال در گروه لیکن پلان با دیسپلازی به طور معنی داری بیشتر از گروه لیکن پلان دهانی بود. از لحاظ جایگاه، ضایعات لیکن پلان با دیسپلازی، بیشتر در مخاط باکال و ضایعات لیکن پلان دهانی (بدون دیسپلازی) بیشتر در لب دیده شد. نتیجه گیری: بر اساس مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت که افزایش بیان cox2 در ضایعات لیکن پلان دهانی بویژه انواع دارای دیسپلازی دیده می شود. همچنین حضور ضایعه در بعضی از نواحی دهان مانند مخاط باکال، زبان و بوردر زبان با دیسپلازی ارتباط بیشتری دارد.

Evaluation of Cyclooxygenase-2 in Oral Lichen Planus Using Immunohistochemistry

Introduction: Lichen planus is a relatively common chronic inflammatory autoimmune disease of unknown etiology. The World Health Organization has identified lichen planus as a potential precancerous lesion. Cyclooxygenase2 (COX2) is a key enzyme for inflammatory processes and cell proliferation. The increased expression of COX2 in some chronic precancerous inflammatory diseases and malignant neoplasms of the upper aerodigestive tract suggests its role in the early stages of carcinogenesis of the head and neck and can show its potential as a prognostic factor and marker of altered behavior. The aim of this study was to analyze the COX2 marker in the pathogenesis and biological behavior of oral lichen planus and oral lichen planus with dysplasia. Materials and Methods: The incidence rate of the COX2 marker in the 50 samples of the pathology archive of Mashhad Dental School, Mashad, Iran, including 25 samples of oral lichen planus and 25 samples of oral lichen planus with dysplasia, was evaluated using immunohistochemistry in 2017. In this crosssectional descriptiveanalytical study, the KruskalWallis and Chisquare statistical tests were used to compare the incidence of the COX2 marker in the study groups. Results: Based on the results of this study, there was no significant difference between the two groups of oral lichen planus and oral lichen planus with dysplasia in COX2 staining pattern in the basal layer and connective tissue; however, it was significantly higher in the suprabasal layer of the lichen planus group with dysplasia than that of the oral lichen planus group. In terms of location, lichen planus lesions with dysplasia were more commonly observed in the buccal mucosa, and oral lichen planuslesions (without dysplasia) were more frequently noticed in lips. Conclusion: Based on the findings of the present study, it can be concluded that increased COX2 expression is observed in oral lichen planus lesions, especially those with dysplasia. The presence of lesions in some areas of the mouth, such as the buccal mucosa, tongue, and border of the tongue, is also more associated with dysplasia.