الیگودنشیا غیرسندرمیک : گزارش یک مورد نادر

مقدمه: آژنزی دندانی یکی از شایعترین آنومالی های تکاملی است که بشر را درگیر می کند و به فقدان مادرزادی یک یا تعداد بیشتری دندان، در دوره دندان های شیری یا دائمی اطلاق می گردد. این اختلال بر اساس تعداد دندان درگیر به سه زیرگروه هیپودنشیا، الیگودنشیا و آنودنشیا تقسیم می گردد. گزارش مورد:هدف از این مطالعه، گزارش فقدان مادرزادی دوازده دندان دائمی در یک دختربچه نه ساله با اتیولوژی نامعلوم می باشد. شکایت اصلی بیمار عدم رویش دندان های دائمی و مشکل در جویدن و عقب بودن فک بالا بود. بنا بر اظهارات والدین، کودک به دلیل مشکل با ظاهر دندان های خود دچار کاهش اعتماد به نفس گردیده و از خندیدن و صحبت کردن در مدرسه امتناع می کرد. طی معاینه بالینی، یافته غیرطبیعی در مو، پوست یا ناخن ها دیده نشد تعریق نرمال بود، شکاف مادرزادی لب و کام نیز وجود نداشت؛ از این رو، برای این کیس، تشخیص الیگودنشیای غیر سندرومیک گذاشته شد که یافته نادری است. نتیجه گیری: جهت جلوگیری از اختلال در تکامل کرانیوفاسیال و نیز بهبود کیفیت زندگی کودک، تشخیص و مدیریت درمان الیگودنشیا باید حتی الامکان سریعتر آغاز گردد. در این کیس، ابتدا کودک جهت درمان نقصان رشدی ماگزیلا تحت درمان با فیس ماسک قرار گرفت و سپس به منظور بازسازی دهان و بهبود زیبایی و فانکشن جویدن، برای دو فک پلاک متحرک حاوی دندان ساخته شد. در نتیجه عملکرد جویدن، صحبت کردن و زیبایی کودک تا حد زیادی بهبود یافت.

Management of Nonsyndromic Oligodontia: A Rare Case Report

Introduction: Dental agenesis is one of the most common developmental anomalies in humans and is characterized by congenital lack of one or more teeth, on one or both dentitions. It has been clinically classified into three categories, namely hypodontia, oligodontia, and anodontia. Case Repot: This study presented the clinical case of a nineyearold female with 12 missing permanent teeth with idiopathic etiology. Chief complaint of the patient was the lack of eruption of the permanent teeth, difficulty in chewing, and maxillary retrusion. According to her parents, she had lost confidence due to the appearance of her teeth and refused to laugh and talk at school. The physical examination revealed no abnormality in her hair or nails. Moreover, her perspiration was normal and there were no congenital clefts of lip or palate; hence, this case was diagnosed with nonsyndromic oligodontia which is a rare disorder. Conclusion: Diagnosis and management of oligodontia should be performed as early as possible to prevent interference with the craniofacial development and improve the quality of the life of the child.In this case, the patient was first treated with a face mask to cure the growth defect of the maxilla.Afterward, oral reconstruction was performed with a removable plate in two jaws which resulted in the significant improvement of her ability to chew and speak as well as her beauty.