بررسی تاثیر افزودن کیتوسان و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم بر استحکام باند برشی گلاس آینومر ترمیمی

مقدمه:  افزایش چسبندگی و استحکام باند گلاس آینومر ترمیمی به سطح دندان می تواند موجب کاهش پوسیدگی های ثانویه و افزایش دوام ترمیم شود. در پژوهش حاضر سعی داریم تا تاثیر افزودن کیتوسان و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم را بر استحکام باند و ساختار شیمیایی گلاس آینومر بررسی کنیم. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، بر روی 56 سطح عاجی باکال و لینگوال 28 دندان مولر سوم کشیده شده انسانی، چهار گروه مختلف گلاس آینومر شامل گلاس آینومر اصلاح نشده، گلاس آینومر اصلاح شده با کیتوسان 10 درصد حجمی، گلاس آینومر اصلاح شده با نانوذرات دی اکسید تیتانیوم 3 درصد وزنی و گلاس آینومر اصلاح شده به طور همزمان با کیتوسان 10 درصد حجمی و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم 3 درصد وزنی قرار داده شد. بعد از گذشت 24 ساعت و قرارگیری در شرایط رطوبت 100 درصد در انکوباتور، استحکام باند برشی آن ها اندازه گیری شد. تحلیل نتایج آزمون استحکام باند برشی به وسیله آزمون tukey و anova صورت پذیرفت. برای بررسی ساختار شیمیایی بر روی نمونه ای از گلاس آینومر مربوط به هر یک از گروه های آزمایش، آزمون ftir و xrd انجام گرفت. یافته ها: استحکام باند برشی مربوط به گروه اصلاح شده به صورت همزمان با کیتوسان 10 درصد حجمی و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم 3 درصد وزنی نسبت به گروه گلاس آینومر اصلاح نشده، تفاوت معناداری را نشان داد. (0.016=p ) این آزمون برای سایر گروه ها نسبت به گروه گلاس آینومر اصلاح نشده تفاوت معناداری را نشان نداد. نتایج ftir و xrd برای تمام گروه های اصلاح شده نشان دهنده قرارگیری غالبا فیزیکیِ مولوکول های کیتوسان و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم در ترکیب گلاس آینومر بوده و تغییری در ساختار شیمیایی آن ایجاد نشده بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد اصلاح گلاس آینومر به صورت همزمان با کیتوسان 10 درصد حجمی و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم 3 درصد وزنی موجب افزایش قدرت چسبندگی و مقادیر استحکام باند برشی ترمیم های گلاس آینومر به سطح دندان می شود.

Evaluation of the Addition of Chitosan and Nanoparticles of Titanium Dioxide on the Shear Bond Strength of Glass Ionomer Cement

Introduction: Increasing adhesion of restorative glass ionomer cement to the tooth surface leads to reduction of recurrent caries and improvement of restoration durability. In present study, effect of Chitosan and nanoparticles of Titanium dioxide on glass ionomer cement adhesion to the tooth surface was investigated. Materials and Methods: On dentinal surface of 56 buccal and lingual surfaces of 28 extracted human third molar, four different kind of glass ionomer cement were bonded: 1.Nonmodified galss ionomer cement 2.Chitosan 10%v/v modified glass ionomer cement 3.NanoTiO2 3%w/w modified glass ionomer cement 4.Dual modified (Chitosan 10%v/v and Nano TiO2 3%w/w) glass inomer cement. samples were kept in humidity of 100% and temperature of 37°C for 24 hours. Shear bond strength of the glass ionomer cements of four groups were measured by Universal Testing Machine and the results were analyzed using Tukey test and ANOVA. FTIR and XRD tests were conducted to evaluate the chemical structure of the glass ionomer cement of each group. Results: Only shear bond strength results of the group which was simultaneously modified with Chitosan 10%v/v and nanoparticles of Titanium dioxide 3%w/w had shown significant different with the control group (P=0.016). XRD and FTIR tests showed no changes in the chemical structure of the glass ionomer of any modified group in comparision to the control group. Conclusion: Modification of the restorative glass ionomer cement by Chitosan 10%v/v and nanoparticles of Titanium dioxide 3%w/w simultaneously, leads to improvement of the shear bond strength of glass ionomer cement to the tooth structure.