بررسی مقایسه ای رادیواپسیته cem، سه نوع mta، گوتاپرکا و عاج با استفاده از رادیوگرافی دیجیتال

مقدمه: رادیوگرافی، یک ابزار ارزشمند در درمان های اندودانتیک می باشد و رادیواپسیته یک خصوصیت مطلوب و مهم در مورد همه مواد به کار رفته در درمان ریشه است. رادیواپسیته مناسب برای تمایز پرکردگی کانال از ساختارهای آناتومیک و بافت های مجاور ضروری است و باید مستقل از ویژگی هایی مانند ضخامت ماده ی مورد استفاده و میزان حلالیت آن در مایعات مختلف مانند بزاق باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی مقایسه ای رادیواپسیته ی (calcium enriched mixture) cem، سه نوع mta (mineral trioxide aggregate)، گوتاپرکا و عاج با استفاده از رادیوگرافی دیجیتال انجام گرفت. مواد و روش ها:از هر یک از مواد مورد استفاده شامل angelus mta، mta+ (mta لهستانی)، root mta، cem، عاجو گوتاپرکا 5 نمونه به صورت دیسک هایی با قطر 10 میلیمتر و ضخامت 1 میلیمتر آماده شد. پس از ست شدن، با سیستم رادیوگرافی داخل دهانی به همراه وج پلکانی آلومینیومی تصویربرداری انجام شد. رادیواپسیته ی نمونه ها با استفاده از نرم افزار image j 1.49v ارزیابی شد. برای ارزیابی داده ها، آزمون anova و tukey با سطح معنی داری 0.05 استفاده شد. یافته ها:حداکثر رادیواپسیته برای root mta و گوتاپرکا، به میزان حدود 4 میلیمتر آلومینیوم و حداقل آن برایعاج، به میزان 0.7 میلیمتر آلومینیوم بود.انواع مختلف mta از لحاظ میانگین رادیواپسیته تفاوت آماری معنی داری با یکدیگر و با گوتاپرکا نداشتند. میانگین رادیواپسیته cem به طور معنی داری کمتر از انواع mta و گوتاپرکا بود. نتیجه گیری:angelus mta، mta+ و  root mtaاز استاندارد لازم برای رادیواپسیته طبق استاندارد های بین المللی برخوردار هستند؛ در حالی که cem رادیواپسیته ای کمتر از میزان استاندارد سه میلیمتر آلومینیوم از خود نشان می دهد.

Comparative Evaluation of Radiopacity of CEM, Three Types of MTA, Gutta-percha, and Dentin using Digital Radiography

Introduction: Radiography is considered a valuable tool in endodontic procedures, and radiopacity is an essential priority in every filling material. Proper radiopacity is essential for the differentiation of filled canal from anatomic structures and surrounding tissues. Moreover, proper radiopacity should be independent from characteristics, such as material thickness and its solubility in variable fluids (e.g., saliva). The purpose of this study was to evaluate the radiopacity of calciumenriched mixture (CEM), three types of mineral trioxide aggregate (MTA), guttapercha, and dentin using digital radiography. Materials and Methods: Five discshaped specimens (with a diameter and thickness of 10 and 1 mm, respectively) were fabricated from each material, including Angelus MTA, MTA+, Root MTA, CEM, dentin, and guttapercha. After setting the materials, digital radiographs were taken using graduated aluminum step wedge. The radiopacity was assessed using the software ImageJ (version 1.49). For statistical analysis, analysis of variance and Tukey’s test were used at a significance level of 0.05.  Results: Root MTA and guttapercha presented the highest radiopacity equal to approximately 4 mm of aluminum; however, dentin showed the lowest MAT reported as 0.7 mm of aluminum. Three types of MTA did not demonstrate a significant difference in radiopacity with each other and guttapercha. The mean of CEM radiopacity was significantly lower than those reported for MTA types and guttapercha. Conclusion: Angelus MTA, MTA+, and Root MTA show the optimum radiopacity according to international standards; nevertheless, the radiopacity of CEM is lower than the optimum standard of 3 mm of aluminum.