مقایسه اثر آزمایشگاهی عصاره آبی گیاهان گل سرخ، سماق، گلنار و کلرهگزیدین بر باکتری استرپتوکوکوس موتانس

مقدمه: پوسیدگی دندان یک بیماری عفونی شایع است و استرپتوکوک موتانس شایعترین باکتری پوسیدگی زا در حفره های دهان است. برای کنترل عفونت های باکتریایی دهان، به ویژه استرپتوکوکوس موتانس، از ترکیبات و محلول های ضد میکروبی مختلف استفاده شده است. با توجه به افزایش عوارض جانبی آنها، علاقه زیادی به استفاده از گیاهان دارویی برای جایگزینی با داروهای شیمیایی وجود دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر ضد میکروبی عصاره آبی گیاه سماق، گلنار وگل سرخ بر روی استرپتوکوکس موتانس بود. مواد و روش ها: به عنوان یک مطالعه آزمایشگاهی، از هشت غلظت مختلف عصاره آبی سماق، گلنار وگل سرخ (10، 5، 2.5، 1.25، 0.625، 0.312، 0.156 و 0.078 میلی گرم بر میلی لیتر( برای تعیین کمترین غلظت بازدارنده (mic) و کمترین غلظت کشنده (mbc) بر علیه استرپتوکوک موتانس استفاده شد. همچنین از غلظت 10 درصد این عصاره ها، برای تعیین قطر هاله عدم رشد به روش چاهک پلیت استفاده شد.از کلرهگزیدین 2 درصد به عنوان کنترل مثبت در هر دو روش استفاده شد. یافته ها:mic و mbcعصاره سماق، گلنار و گل سرخ بر علیه استرپتو کوک موتانس به ترتیب 2.5 میلی گرم بر میلی لیتر و 5 میلی گرم بر میلی لیتر بود. همچنین میانگین قطر هاله عدم رشد به میزان 2.2±21 میلی متردر روش چاهک پلیت نشان داده شد. خاصیت ضد میکروبی بر علیه استرپتوکوکوس موتانس در غلظت 10% عصاره ها دیده شد و میانگین قطرهاله عدم رشد کلرهگزیدین، 1.8±18 میلی متر بدست آمد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عصاره آبی سماق، گلنار و گلسرخ، اثرات ضد میکروبی علیه استرپتوکوکوس موتانس دارد. همچنین فرمولاسیون عصاره های مورد مطالعه موثرتر از کلرهگزیدین 2 درصد علیه استرپتوکوکوس موتانس می باشد.

Effect of Aqueous Extract Mixture of Rhus Coriaria L.-Punica Garanatum-Rosa Damanscene on Streptococcus Mutans Compared to Chlorhexidine: An In-Vitro Study

Introduction:Dental caries is a prevalent infectious disease, and Streptococcus mutans (S. mutans) is the most common bacteria associated with dental cavities. To control oral bacterial infections, especially S. mutans, different antimicrobial compounds and solutions have been used. Given the increasing side effects of these compounds, assiduous attention has also been devoted to the use of medicinal plants as an alternative. The present study aimed to evaluate the antimicrobial potential effect of a mixture of the aqueous extract of Rhus coriaria L., Punica granatum, and Rosa × damascena on S. mutans. Materials and Methods: This experimental study assessed the effect of the mixture of the aqueous extract of Rhus coriaria L., Punica granatum, and Rosa × damascena on S. mutans. Eight different concentrations of Rhus coriaria L., Punica granatum, and Rosa × damascena extracts (0.078, 0.156, 0.312, 0.625, 1.25, 2.5, 5, and 10 mg/mL) were used to determine the minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC). Moreover, %10 solutions of these extracts were used to determine the inhibition zone diameter using the cupplate method. Chlorhexidine solution 2% was used as a positive control in both methods. Results: MIC and MBC values of Rhus coriaria L., Punica granatum, and Rosa × damascenaextracts against S. mutans were reported as 2.5 and 5 mg/mL, respectively. Furthermore, a mean inhibition zone diameter of 21±2.2 mm in the cupplate method demonstrated that a 10% concentration of the extracts had an antimicrobial effect on S. mutans. Furthermore, the mean inhibition zone diameter of chlorhexidine solution 2% was obtained at 18±1.8 mm. Conclusion:  As evidenced by the obtained results, the mixture of the aqueous extract of Rhus coriaria L., Punica granatum, and Rosa × damascena had an antibacterial activity on S. mutans. In addition, the formulation of the studied extracts was more effective than 2% chlorhexidine against S. mutans.