ارزیابی آپنه انسدادی خواب پس از جراحی عقب بردن مندیبل در بیماران اسکلتال کلاس iii، توسط ترکیبی از پرسشنامه‌های ess، berlin و stopbang

مقدمه: هدف از این مطالعه، ارزیابی بروز آپنه ی انسدادی خواب(osa/obstructive sleep apnea) بعد از جراحی عقب بردن مندیبل به صورت تک فکبا استفاده از ترکیبی از پرسشنامه های berlin، stopbang و epworth بود. مواد و روشها: این مطالعه بصورت کارآزمایی نیمه تجربی مداخله ای، قبل و بعد، انجام گرفت. بیماران مبتلا به دفورمیتی کلاس iii کاندید درمان جراحی ارتوگناتیک وارد این مطالعه شدند. سن، جنس، bmi، قطر دور گردن و میزان جابجایی رو به عقب مندیبل در چک لیست مطالعه، ثبت گردید. بروز osa یک هفته قبل، یک ماه و شش ماه پس از عمل، توسط پرسشنامه ها زیر نظر متخصص ریه ثبت شد. سطح معناداری، 0.05 تعیین شد. یافته ها: در این تحقیق، 30 نفر (15 زن و 15 مرد) با میانگین سنی 4.76±25.77 سال مشارکت داشتند.نتایج عددی پرسشنامه هادر بازه یک ماه بعد از جراحی عقب بردن مندیبل نسبت به قبل از آن افزایش داشت، ولی شش ماه بعد از جراحی کاهش یافتو به حالت نرمال بیمار نزدیک تر شد. میزان جابه جایی مندیبل به سمت عقببا بروز osa در بیماران، یک ماه و شش ماه بعد از جراحی براساس هر سه پرسشنامه ارتباط مستقیم ولی با پرسشنامه stopbang ارتباط مستقیم و معناداری داشت (به ترتیب 0.022 =p و 0.003 =p). نتیجه گیری: نتایج حاکی از عدم وجود موارد شدید osa، شش ماه بعد از جراحی عقب بردن مندیبل بود. همچنین شانس بروز osa در بیماران با اضافه وزن و کسانی که جابه جایی مندیبل به مقدار زیاد انجام داده بودند بیشتر بود.تغییرات نتایج عددی پرسشنامه های خواب و بروز osa یک ماه و شش ماه بعد عمل نسبت به قبل از آن، در بیماران با عقب بردن مندیبل تا mm5، بصورت معناداری کمتر از موارد مساوی یا بیشتر از mm5جابه جایی بود.

Assessment of Obstructive Sleep Apnea in Patients with Skeletal Class III malocclusion Following Mandibular Setback Surgery with Combination of STOPBANG, Berlin, and Epworth Sleep Scale Questionnaires

Introduction: The present study aimed to evaluate the incidence of obstructive sleep apnea (OSA) after monomax mandibular setback surgery using a combination of Berlin, STOPBANG, and Epworth SleepScale questionnaires. Materials and Methods: This doubleblind quasiexperimental beforeafter study was carried out on a total of healthy patients with class III deformity and eligible for orthognathic mandibular setback surgery. Age, gender, body mass index, neck circumference, and amount of mandibular setback were recorded in the study checklist. The incidence of OSA was assessed for allthe patients 1 week before the operation and 1 and 6 months following the surgery using the aforementioned questionnaires under the supervision of a pulmonary specialist. Descriptive and analytical statistics were analyzed by SPSS software (version 17). A pvalue of less than 0.05 was considered statistically significant. Results: A total of 30 patients, including 15 males and 15 females, with a mean age of 25.77±4.76 years participated in this study. The mean scores of OSA questionnaires increased a month after mandibular setback surgeryusing bilateral sagittal split osteotomy, compared to those reported before the operation; however, 6 months following the surgery, the results numerically reduced closer to the patient’s normal condition. The amount of mandibular setback was directly correlated with the incidence of OSA in patients 1 and 6 months after the surgery based on all the three questionnaires; nevertheless, it was significantly and directly correlated with STOPBANG questionnaire (p < /em><0.05). Conclusion: The obtained results of the present study indicated that there was no evidence of severe OSA 6 months following mandibular setback surgery. Additionally, obese patients and those submitted to a large amount of mandibular setback presented a higher chance of developing OSA. The findings of the present study showed that the results of the numerical changes of the sleep questionnaires and incidence of OSA 1 and 6 months after the surgery and before the operation were significantly lower in patients with mandibular setback up to 5 mm, compared to those with equal or greater than 5 mm.