تاثیر مداخله آموزشی بر آگاهی، عملکرد و نگرش پزشکان عمومی در رابطه با ضایعات زخمی حفره دهان

مقدمه: بهداشت دهان یکی از مولفه های اصلی سلامت عمومی و کیفیت زندگی افراد است و با تشخیص به موقع بیماری های دهان، پیش آگهی و درمان آن ها تسریع می شود. لذا این مطالعه با هدف مداخله و ارزیابی آگاهی، عملکرد و نگرش پزشکان عمومی در ارتباط با ضایعات زخمی حفره دهان طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها:این مطالعه به صورت مداخله ای نیمه تجربی با برگزاری دوره های بازآموزی روی 75 نفر از پزشکان عمومی شرکت کننده در مرکز توسعه آموزش پزشکی (edc) دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل یک پرسشنامه استاندارد شده در دو قسمت بود؛ قسمت اول شامل اطلاعات جمعیت شناختی و قسمت دوم، شامل سه بخش آگاهی، عملکرد و نگرش درباره زخم حفره دهان بود.تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نسخه 20 نرم افزار spss، ttest و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافته ها:میانگین نمره آگاهی آکادمیک، آگاهی کلینیکی، نگرش و عملکرد پزشکان بین سه زمان پس از مداخله اختلاف معناداری نشان داد(p≤0.001). نمره نگرش و عملکرد با سن (0.001 =pو 0.03=p) و مدت طبابت (0.002 =p و 0.02=p) رابطه مستقیم اما با تعداد معاینه بیمار در روز (0.61p=و 0.29=p) رابطه معنادار نداشت.همچنین نمره آگاهی آکادمیک و کلینیکی با سن (0.92 p=و 0.59p=)، مدت طبابت (0.93 p=و 0.92p=) و تعداد معاینه بیمار در روز (0.77 p=و 0.85p=)رابطه معنادار نداشت. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت مداخله در این مطالعه، ارتقای آگاهی پزشکان و پرسنل خدمات بهداشتیدرمانی با استفاده از برنامه های آموزشی مدون و ترکیبی ضمن خدمت و مدل های تغییر رفتار به عنوان یکی از عوامل موثر در پیشگیری از ضایعات حفره دهان ضروری می باشد.

Effect of Educational Intervention on Knowledge, Practice, and Attitude of General Practitioners Regarding Lesions of the Oral Cavity

Introduction: Oral hygiene is one of the main components of public health and people’s quality of life which by early diagnosis of oral diseases, their prognosis and treatment will be accelerated. Therefore, the present study aimed to intervene and assess the knowledge, performance, and attitude among general practitionersregarding the oral cavity lesions. Materials and Methods: The current quasiexperimental research was performed on 75 general practitioners participating at retraining courses at the Medical Education Development Center of Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran. The data collection tool was a structured questionnaire consisting of two sections. The first section contained demographic information and the second included knowledge, performance, and attitude regarding oral lesions. The obtained data were analyzed in SPSS software (version 20) using the ttest and Pearson’s correlation coefficient. Results: The results of the present study indicated that the mean score of academic and clinical knowledge, attitude, and practice of general practitionersshowed a significant difference among the three postintervention periods (P≤0.001). According to Pearson’s correlation coefficient test, the mean score of attitude and practice showed a statistically significant relationship with age (P=0.001, P=0.03) and duration of medical practice (P=0.002, P=0.02); however, there was no statistically significant relationship with the number of patient visits per day (P=0.61, P=0.29). Furthermore, no significant relationship was observed between academic and clinical knowledge with age (P=0.92, P=0.59), duration of treatment (P=0.93, P=0.92), and the number of patient visits per day (P=0.77, P=0.85). Conclusion: Considering the positive impact of the intervention in the current research, one of the effective factors in the prevention of oral cavity lesions is the promotion of general practitioners and healthcare personnel’s knowledge through inservice and integrated training programs.