ارزیابی میزان تحلیل استخوان کرست آلوئول اطراف ایمپلنت های پایه کانتی لور و مقایسه آن با ایمپلنت های بازسازی کننده ی تک دندان

مقدمه: پروتزهای کانتی لور بر پایه ایمپلنت یکی از متدهای درمانی مورد استفاده است. برخی تحقیقات قبلی، به تمرکز بیشتر فشار بر استخوان در این پروتزها اشاره می کنند، هرچند گروهی از پژوهش ها بر موفقیت بالینی آنها تاکید دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان تحلیل استخوان کرست آلوئول اطراف ایمپلنت های پایه کانتی لور و مقایسه آن با ایمپلنت های بازسازی کننده تک دندان بود. مواد و روش ها: در این پژوهش کوهورت تاریخی، 26  نمونه با طرح درمان ایمپلنت پایه کانتی لور و 26 نمونه با طرح درمان ایمپلنت های بازسازی کننده ی تک دندان مورد بررسی قرار گرفتند. بیمارانی که کمتر از شش ماه از زمان درمان آنها گذشته بود در مطالعه وارد نشدند. میزان تحلیل استخوان کرست آلوئول اطراف ایمپلنت های پایه کانتی لور و ایمپلنت های معمول، در تصاویر رادیوگرافی توسط متخصص جراحی لثه ارزیابی شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون سنجش نرمالیتی کلموگروفاسمیرنوف و آزمونهای ناپارامتری منویتنی، ویلکاکسون، اسپیرمن، کاپلانمایر و کروسکال والیس انجام شد و سطح معنی‏داری 0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: رابطه معنی‏داری بین وجود یا عدم وجود کانتی لور، جنسیت، سن، نوع استخوان و طول ایمپلنت با میزان تحلیل استخوان مشاهده نشد. میزان تحلیل استخوان با فاکتور زمان دارای رابطه بود و با گذشت آن افزایش می یافت. میزان تحلیل در سیستم های ایمپلنت گذاری neobiotech و ritter نیز به صورت معنی‏داری از سایر سیستم ها بیشتر بود. نتیجه گیری:اگر اصول تکنیکی در انجام جراحی کاشت ایمپلنت و گذاشتن پروتز رعایت شود، استفاده از پروتز کانتی لور بر پایه ایمپلنت را میتوان به عنوان یک روش معتبر  در نظر گرفت؛ هرچند نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه وجود دارد.

Evaluation of Alveolar Crestal Bone Loss around CantileverBased Implants and Comparison with SingleTooth Implants

Introduction: Dental implants are one of the most interesting therapeutic approaches that have been brought about a great revolution in dental procedures. The cantileverbased implant is also an appreciable treatment method. Previous researches point to increased pressure on bone in this prosthesis, while some other studies emphasize on its clinical success. The present study aimed to evaluate the bone loss around cantileverbased implants and compare it with singletooth implants. Materials and Methods: In this study, 26 sampleswith the cantileverbased implant and 26 sampleswith singletooth implant treatment plans were examined in this historical cohort study. Patients recovering less than 6 months following the treatment were excluded. Alveolar crestal bone loss around both implant techniques was evaluated by a periodontist on radiographic images. Statistical analysis of the data was performed using the KolmogorovSmirnov’s normality assessment test, as well as the nonparametric tests, including the MannWhitney U test, Wilcoxon signedrank test, Spearman’s rank correlation coefficient test, KaplanMeier estimator, and KruskalWallis test. The significance level was considered 0.05. Results: No significant relationship was observed between the presence or absence of cantilever, gender, age, type of bone, and implant length with bone loss. The rate of bone resorption was related to the time factor, and it increased over time. In addition, the rate of bone loss in implant systems of NeoBiotech and Ritter was proven significantly higher than other systems. Conclusion: If the technical principles in surgery and prosthesis implantation are applied, the use of cantileverbased implant can be considered as a valid method of treatment. However, further research is required in this field of study.