تاثیر روش پر کردن حفره دسترسی اباتمنت و نوع سمان بر تطابق لبه ای رستوریشن های ثابت متکی بر ایمپلنت

مقدمه: یکی از فاکتورهای مهم در موفقیت ایمپلنت‏های دندانی تطابق لبه‏ای رستوریشن و اباتمنت است. هدف از این مطالعه تاثیر روش پرکردن حفره دسترسی اباتمنت و نوع سمان بر تطابق لبه‏ای رستوریشن‏های ثابت متکی بر ایمپلنت بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 40 عدد آنالوگ ایمپلنت با استفاده از سورویور درون بلوک‏های آکریلی قرار داده شدند. 40 عدد اباتمنت تیتانیومی دو تکه به طول 5.5 میلی متر، به آنالوگ‏های ایمپلنت با تورک 35 نیوتن سانتی متر متصل گردید. حفره دسترسی اباتمنت در 20 نمونه به طور کامل و در20 نمونه به طور ناقص، طوری که فاصله سطح فوقانی سیلیکون تا سطح اباتمنت 1 میلی متر باشد به وسیله سیلیکون  (اسپیدکس) پر شد. قبل از سمان نهایی روکش‏های ساخته شده روی اباتمنت‏ها، میزان تطابق لبه‏ای تمامی نمونه‌ها، از چهار جهت بوسیله استریومیکروسکوپ اندازه‏گیری و میانگین کلی ثبت گردید. در هر یک از گروه‏های مورد مطالعه، 10 نمونه توسط سمان زینک اکساید اوژنول‏دار و 10 نمونه توسط سمان زینک اکساید بدون اوژنول سمان گردید. سپس تطابق لبه‏ای در همان نقاط مجدداٌ اندازه‏گیری و میانگین کلی ثبت گردید. جهت آنالیز آماری داده‏ها از آزمون anova و ttest استفاده شد (0.05=α). یافته‏ ها: در تمام سطوح ، قبل از سمان کردن، میانگین اختلاف لبه‏ای روکش و اباتمنت در دو گروه پر کردگی حفره دسترسی کامل و ناقص (0.05>p) با هم تفاوت معنی‏دار نداشتند. بعد از سمان کردن، میانگین اختلاف لبه‏ای روکش و اباتمنت در دو گروه پر کردگی حفره دسترسی کامل و ناقص (0.52=p) اختلاف معنی‏دار نداشت، اما میانگین اختلاف لبه‏ای در دو نوع سمان (0.02=p) اختلاف معنی‏دار داشت به طوری که میانگین اختلاف لبه‏ای در سمان بدون اوژنول بیشتر از سمان اوژنول‏دار بود (0.03=p).  نتیجه گیری: روش پر کردن فضای داخلی اباتمنت تاثیری در اختلاف لبه‏ای رستوریشن‏های ثابت متکی بر ایمپلنت نداشت ولی نوع سمان موثر بود.

Effect of Screw Access Channel Filling Method and Cement Type on Marginal Adaptation of ImplantSupported Fixed Restorations

Introduction: One of the important factors in the success of implantsupported prostheses is the marginal fit of abutmentrestorations. The aim of this study was to evaluate the effect of screw access channel filling method and cement type on the marginal adaptation of implantsupported fixed restorations. Introduction: One of the important factors in the success of implantsupported prostheses is the marginal fit of abutmentrestorations. The aim of this study was to evaluate the effect of screw access channel filling method and cement type on the marginal adaptation of implantsupported fixed restorations. Materials and Methods: In this experimental in vitro study, 40 implant analogs were mounted in autopolymerizing acrylic resin blocks using a dental surveyor. Forty two piece titanium abutments were placed in each implant analog and torque up to 35 N cm. The following acrylic blocks of implants were randomly divided into 2 groups, including 20 abutment samples fully filled by the silicone, and 20 abutments sample filled partially with silicon. The marginal discrepancy of samples was measured from 4 sides with a magnification of ×50 by stereomicroscope before final cementation. In each study group, 10 samples were cemented by zincoxide eugenol temporary cement and 10 other samples with zincoxide noneugenol temporary cement. The marginal discrepancy was measured at the same points again. Data were analyzed with ANOVA and, ttest (α=0.05). Results : In all surfaces there were no significant differences in the mean marginal discrepancy between the group in which screw access channels were  partially filled and the group in which screw access channels were completely filled before (P˃0.05)and after (P=0.052) cementation. However after cementation significant differences were found between the means of marginal discrepancy in two cement types (P=0.02). Noneugenol cement showed significantly higher marginal discrepancy than eugenol cement (P=0.03). Conclusion: The mean marginal discrepancy in both full and partial access cavity filling groups did not differ significantly, but a marginal discrepancy with the use of noneugenol cement was greater than eugenol cement.