تحلیل معناشناختی «قرب الی‌الله» در قرآن کریم

معناشناسی (semantics) بخشی از دانش زبان شناسی یا شاخه‌ای مستقل از آن است که از رهگذر آن می‌توان به تحلیل معنای واژه‌ها و جمله‌های یک متن پرداخت و جایگاه دقیق کلمه‌ها و ترکیب‌های آن را با توجه به نظام معنایی که در آن قرار دارد، به دست آورد. این نوشتار به تحلیل معناشناختی «قرب الی‌الله» در قرآن می‌پردازد. برای این منظور به واژه‌هایی که در حوزه معناییِ (semantic fields) بندگی خدا با واژه کانونی «قرب» ارتباط معنایی دارند، توجه شده است. تحلیل معناشناختی قرب در قرآن نشان می‌دهد که این واژه با اضافه به واژه «الله»، از معنایی تازه از مفهوم قرب حکایت دارد که با متفاهم آن در عصر نزول متفاوت است. این مفهوم در قرآن مانند ایمان ذومراتب است. مومنان، متقین و ابرار هریک به مراتبی از قرب نایل آمده‌اند. انسان در سیر الی‌الله با پذیرش اسلام به قلمرو قرب الهی وارد می‌شود و با ایمان، عمل صالح، تقوی و بِرّ به هسته مرکزی آن نزدیک‌تر می‌گردد.