تبیین فرایند اجتماعی شدن فرزندان در تجارب والدین

مقدمه: از دیرباز تا به امروز مساله تربیت فرزندان مهم ترین دل مشغولی پدران و مادران بوده است. از این رو، مطالعه حاضر با هدف تبیین فرایند اجتماعی شدن فرزندان در تجارب والدین صورت گرفت.روش : پژوهش به روش نظریه مبنایی انجام یافت. شرکت کنندگان 30 تن از والدین ساکن تهران بودند که به دو روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و نظری انتخاب شدند. گرد آوری داده ها با مصاحبه های عمیق و نیمه ساختارمند طی سال های 93-1392 صورت گرفت. داده ها با استفاده از روش corbin و strauss تحلیل شد.یافته ها: چهار فرایند گفت و شنود ، کنترل ، فضاسازی و مدیریت روابط و کسب آمادگی به عنوان فرایندهای اصلی شناسایی شد؛ در حالی که در تعدادی از خانواده ها الگوهای با کیفیت گفت و شنود مورد استفاده قرار می گرفت، برخی اعتقاد چندانی به کارایی گفتار نداشتند. در مواردی هم واژه دوم گفت و شنود حذف شد و حالت تک گویی به خود گرفت. همچنین، کنترل به اشکال مختلف انجام یافت و معطوف به حفظ فرزندان از مخاطرات اجتماعی بود. خلق فضاهای مدیریت شده توسط والدین فرایندی بود که برای ایجاد، حفظ و ارتقای رفتارهای مطلوب و نیز تغییر یا حذف رفتارهای نامطلوب استفاده شد. در نهایت، با توجه به این که اکثر والدین آمادگی کافی برای پرورش فرزندان نداشتند، در مواجهه با مشکلات به صورت های مختلف به کسب آمادگی پرداختند.نتیجه گیری: در فرایند اجتماعی کردن فرزند مهم ترین تاکید والدین، حفظ فرزندان از خطرات است و در عین حال می کوشند تا زمینه پیشرفت آنان را با کنترل و مدیریت شرایط فراهم کنند.