تبیین عوامل موثر در سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه: یک پژوهش کیفی

مقدمه: طلاق همه ابعاد زندگی افراد مطلقه و به خصوص زنان را تحت تاثیر خود قرار می دهد. در این میان، زنانی که با شرایط پس از طلاق سازگاری بهتری پیدا می کنند، از سلامت جسمی و روانی بیشتری برخوردار می باشند. هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی و تبیین عوامل تاثیرگذار در سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه بود.روش : این مطالعه به روش کیفی و بر پایه تحلیل محتوا انجام شد. 19 زن مطلقه به روش نمونه گیری هدفمند و به صورت داوطلب از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته تا رسیدن داده ها به اشباع کامل، انتخاب شدند.یافته ها: از تجزیه و تحلیل داده ها یک طبقه اصلی به نام »سازگاری پس از طلاق « به دست آمد که این طبقه از 10 مولفه به عنوان طبقات فرعی شامل »کمک و حمایت های خانواده و دوستان «، »نگرش ها و اعتقادات مذهبی «، »صبر و گذشت «، «شغل و توانایی های حرفه ای «، »مهارت حل مساله «، »مدیریت منابع مالی «، »ارتباط اجتماعی و سرگرمی «، »فرزندان منشا مقاومت «، »مشاوره و کمک های حرفه ای «، »تفسیر مجدد « و »تبدیل شدن به یک فرد مستقل « تشکیل شد. نتیجه گیری: تحقیق حاضر با کشف و شناسایی عوامل موثر در سازگاری پس از طلاق، به متخصصان حوزه خانواده و طلاق جهت تدوین برنامه های مناسب برای زنان مطلقه در کسب سازگاری پس از طلاق کمک می کند. همچنین، کلیه نهادهای مسوول در این حوزه و نیز مراکز آموزشی و درمانی مرتبط می توانند از نتایج این پژوهش برای کمک به سازگاری زنان مطلقه و کاهش آسیب های طلاق بهره ببرند.