revolutionizing agricultural residue burning behavior with virtual training: exploring the transtheoretical model

Most of the research conducted on the transtheoretical model (ttm) of change has focused on health and psychological issues, with limited application in the context of agricultural and environmental behavior change. however, in this innovative study, the effectiveness of interventionist virtual education in changing the behavior of burning crop residues was examined using the behavior change theory. the research employed an experimental design and a quasi-experimental pre-test/post-test design with a control group. the statistical population consisted of 400 wheat farmers, and a sample of 120 participants was selected using purposive sampling. data were collected through a researcher-made questionnaire and analyzed using spss software. the questionnaire comprised four constructs: self-efficacy, the process of change, decisional balance, and stages of behavior change. the findings of this study demonstrate that virtual education based on the ttm can pave the way for effectively managing agricultural residues by enhancing self-efficacy, decision balance, and stages of behavior change. moreover, the results highlight the broader applicability of the ttm beyond the domains of health and psychological pathology. it can be effectively utilized to address environmental behaviors, such as agricultural residue management. consequently, it is recommended that researchers and planners incorporate the ttm in behavior change programs, transform the traditional perspective on agricultural education, and leverage virtual education as a complementary approach to formal education.

تغییر رفتار آتش زدن بقایای زراعی با استفاده از آموزش مجازی: بررسی مدل فراتئوری تغییر

اکثر تحقیقات مربوط به مدل فراتئوری تغییر (ttm) به حوزه های مرتبط با سلامت و آسیب شناسی روانی مربوط می شود اما تا به حال این مدل در حوزه تغییر رفتار های کشاورزی و محیط زیستی به کار گرفته نشده است. یکی از مهم ترین رفتارهای پر خطر و مخرب آتش زدن بقایای زراعی می باشد. از این رو در تحقیق نوآورانه پیش رو سعی شد که با استفاده از تئوری مهم تغییر رفتار به بررسی نقش مداخله گرانه آموزش مجازی بر تغییر رفتار آتش زدن بقایای زراعی پرداخته شود. برای این منظور از روش تحقیق آزمایشی و طرح شبه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری، 400 نفر از بهره برداران گندم کار بودند تعداد 120 نفر از آنها از طریق نمونه گیری تصادفی ساده با استفاده از اعداد تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. لازم به ذکر است که پرسشنامه مذکور از چهار سازه خودکارآمدی، فرآیند رفتاری و شناختی، تعادل تصمیم گیری و مراحل تغییر رفتار تشکیل شده بود. یافته ها نشان داد که مداخله گری از طریق آموزش های مجازی در زمینه مدیریت بقایای زراعی توانسته است سطح خودکارآمدی، تعادل تصمیم و مراحل تغییر رفتار را در گروه آزمودنی ارتقا دهد. بررسی تفاوت ایجاد شده از لحاظ آماری نشان داد آموزش مجازی مدیریت بقایای زراعی می تواند تاثیر معناداری بر تعادل تصمیم و خودکارآمدی کشاورزان تاثیر بگذارد، اما بر فرآیند رفتاری و شناختی تاثیر معناداری ندارد. در مجموع تحقیق حاضر نشان داد آموزش مجازی بر مبنای مدل ttm می تواند مسیر جدیدی را در آموزش های از راه دور در زمینه تغییر سازه های رفتار در کشاورزی ایجاد نماید. نتایج این تحقیق کاربرد مدل ttm را توسعه داد و نشان داد که کاربرد این مدل منحصر به حوزه سلامت و آسیب شناسی روانی نمی باشد. بلکه با استفاده از این مدل می توان به تقویت رفتارهای زیست محیطی مانند مدیریت بقایای زراعی پرداخت. از این رو به محققان و برنامه ریزان توصیه می شود که در برنامه های تغییر رفتار به مدل ttm توجه نمایند. هم چنین نگاه سنتی به آموزش های کشاورزی باید تغییر یابد و آموزش های مجازی باید به عنوان یکی از آموزش های اثربخش به کار گرفته شود.