Effect of Organic and Inorganic Zinc Foliar Application on the Natural Product Composition and Antioxidant Activity of Lemon Balm (Melissa Officinalis)

Lemon balm (melissa officinalis l.) is known as one of the most important hormonal plants (anti-thyroid), sedative, wound healing agents, and flavorings in the food industry. the present work aimed to determine the effect of different zinc (zn) sources on the natural product composition, and antioxidant activity of lemon balm. the experiments were performed in a greenhouse in eram garden (shiraz, iran) with three replications and five different treatments including t1: no zinc (control(, t2: edta-chelated zn, t3: nano zn, t4: zn sulfate, and t5: citrate-chelated zn. the results showed that all zn resources improved the chemical composition of the lemon balm essential oil (eo), such as geranial, caryophyllene oxide, and phthalic acid. the highest amount of geranial (40.8%) was achieved in the plants treated with citrate-chelated zn. the highest total content of caryophyllene oxide (8.8%) was achieved when zn sulfate was applied. the highest phthalic acid (2.24%) was obtained in the plants treated with zn sulfate and nano zn. the highest antioxidant activity (162.86 mg l^-1) was found when nano zn was applied. the results revealed that the application of zn to therapeutic plants like lemon balm could be very useful for the production of active natural compounds such as geranial, phthalic acid, and caryophyllene oxide for use in drug industries and medical materials.

اثر محلول پاشی روی آلی و معدنی بر ترکیب فرآورده‌های طبیعی و فعالیت آنتی اکسیدانی بادرنجبویه (Melissa officinalis)

بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) به عنوان یکی از مهم ترین گیاهان هورمونی (ضد تیروئید)، آرام بخش، ترمیم کننده زخم و طعم دهنده در صنایع غذایی شناخته می شود. کار حاضر با هدف تعیین تأثیر منابع مختلف روی بر ترکیب فرآورده­های طبیعی، عملکرد گیاه و فعالیت آنتی اکسیدانی بادرنجبویه انجام شد. آزمایش ها در گلخانه باغ ارم شیراز با 3 تکرار و 5 تیمار مختلف شامل T1 بدون روی (شاهد)، T2 روی کلاته با EDTA، T3 نانو روی، T4 سولفات روی و T5 کلات سیترات روی انجام شد. نتایج نشان داد که تمام منابع روی باعث بهبود ترکیب شیمیایی اسانس بادرنجبویه مانند گرانیول، کاریوفیلن اکساید و فتالیک اسید شدند. محتویات اسانس (درصد وزنی) از 0/28% تا 0/44% متغیر بود. بیشترین مقدار گرانیول (40/8 درصد) در گیاهان تیمار شده با کلات سیترات روی به دست آمد. بیشترین مقدار کل کاریوفیلن اکساید (8/8 درصد) با استفاده از سولفات روی به دست آمد. بیشترین فتالیک اسید (2/24 درصد) در گیاهان تیمار شده با سولفات روی و نانو روی به دست آمد. بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی (162/86 میلی گرم در لیتر) در استفاده از نانو روی یافت شد. نتایج نشان داد که کاربرد روی در گیاهان درمانی مانند بادرنجبویه می تواند برای تولید ترکیبات طبیعی فعال مانند گرانیول، فتالیک اسید و کاریوفیلن اکساید برای استفاده در صنایع دارویی و مواد پزشکی بسیار مفید باشد.