The Impact of Drought Stress At Different Stages of Development on Water Relations, Stomatal Density and Quality Changes of Rapeseed (Brassica Napus L.)

To investigate the effect of draught stress on water relations, stomatal density, chlorophyll content and yield of rapeseed, an experiment was done with four levels of drought stress including l1 (field capacity, fc), l2 (70% available water content, awc), l3 (50% awc), and l4 (30% awc), within three growth stages including stem elongation (t1), onset of flowering (t2) and silique formation period (t3) at the university of maragheh in 2013. the results showed that the lowest relative water content and leaf water potential were obtained at 30% awc and silique development stage. meanwhile, the highest water use efficiency (wue) was observed during flower bud and silique development stages and 70% awc. furthermore, the results demonstrated that stomatal was only influenced by the levels of applied stresses and the highest stomatal density was recorded in 30% awc. implementation of 30% awc in silique development stage diminished chlorophylls a, b, and total chlorophyll content to their lowest points so that compared to field capacity (l1), they decreased about 59, 67 and 62 percent, respectively. likewise, the least grain yield belonged to stress application at flower bud development stage and 30% awc stress level. also, the grain yield loss in l4×t3 (30%awc in silique formation period) treatment in comparison with the l1 (field capacity, fc) was 46.2 percent. seed protein content was adversely affected by stress level and any decrease in awc led to a concomitant decrease in protein content. at the same time, seeds oil content was influenced by stress application times. water deficit stress during flower bud formation had the greatest adverse effect on seeds oil content. overall, it was concluded that severe water deficit (30% awc) led to the decrease of chlorophylls a, b, total chlorophyll, seed protein, oil content and yield.

تاثیر تنش خشکی در مراحل مختلف نموی بر روابط آبی، تراکم روزنه و تغییرات کیفی کلزا (Brassica napus L.)

چکیده به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر روابط آبی، تراکم روزنه، محتوای کلروفیل و عملکرد کلزا، آزمایشی در چهار سطح تنش خشکی: L1 (آبیاری کامل در حد گنجایش زراعی)، L2 (70 درصد میزان آب در دسترس)، L3 (50 درصد میزان آب در دسترس)، L4 (30 درصد میزان آب در دسترس) و در سه مرحله رشدی: ساقه‌روی (T1)، گلدهی (T2) و خورجین‌بندی (T3) به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که کمترین مقدار محتوای آب و پتانسیل آب برگ در تیمار 30 درصد میزان آب در دسترس و دوره خورجین‌بندی بدست آمد. بیشترین کارآیی مصرف آب در زمان گلدهی و خورجین‌بندی با 70 درصد میزان آب در دسترس مشاهده شد. علاوه بر این، نتایج به دست آمده نشان داد که روزنه‌ها فقط تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت و بالاترین تراکم روزنه در تیمار 30 درصد میزان آب قابل دسترس مشاهده شد. کمترین مقادیر کلروفیل a، b و کلروفیل کل در ترکیب تیماری تنش خشکی شدید (30 درصد آب قابل دسترس) و مرحله خورجین‌بندی مشاهده گردید که نسبت به تیمار آبیاری کامل کاهشی در حدود 59، 67 و 62 درصد را نشان داد. به همین ترتیب، پایین‌ترین مقدار عملکرد در همین تیمار مشاهده شد. به طوری‌که، کاهش عملکرد دانه در تیمار 30 درصد آب در دسترس در مرحله خورجین بندی 2/46 درصد بود. محتوای پروتئین دانه به واسطه تنش خشکی تحت تاثیر قرار گرفت به گونه‌ای که کاهش مقدار آب در دسترس به کاهش مقدار پروتئین منجر شد. این درحالی بود که، درصد روغن دانه‌ها نیز تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت به طوری که بیشترین تأثیر تنش خشکی شدید بر درصد روغن در مرحله گلدهی بود. در نتیجه می‌توان بیان کرد که تنش خشکی شدید باعث کاهش مقادیر کلروفیل های a، b، کلروفیل کل، پروتئین، درصد روغن و عملکرد گردید.