Ion Content and Its Correlation With Some Physiological Parameters in Olive Cultivars in Response To Salinity

Olive (olea europaea l.) is one of the most valuable and widespread fruit trees in iran. salt stressinduced changes in membrane stability, photosynthesis and antioxidant enzyme activity were examined on four olive cultivars (dakal, shiraz, zard and amigdalifolia) by emphasizing the correlation between measured parameters and ion (k+, na+) accumulation. plants were subjected to four salt treatments (0, 100, 150 or 200 mm nacl) under greenhouse conditions. the exposure of the olive plants to increased salinity resulted in a decline in relative leaf chlorophyll content (rlcc), photosynthesis rate (pn), transpiration rate (e) and leaf and root k+ content. nacl increased superoxide dismutase (sod) and peroxidase (pox) activity of olive leaves. increasing the concentrations of nacl in soil increased the concentration of na+ in the leaves and roots. differences in the effectiveness of na+ exclusion mechanism among cultivars at high salinity reflected differences in salt tolerance. ‘zard’, the betteradapted cultivar, displayed tolerance to high internal salt concentrations without apparent cell damage. relationships between parameters involved in salinity response are discussed in relation to ion accumulation in leaves and roots of olive cultivars.

مقدار یون‌ها و رابطه آن با برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی در رقم‌های زیتون در پاسخ به تنش شوری

چکیده زیتون(Olea europaea L.)  یکی از باارزش­ترین و گسترده­ترین درختان میوه در ایران است. تغییراتی که در ثبات غشا، فتوسنتز و فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدان در چهار رقم زیتون (‘دکل’، ‘شیراز’، ‘زرد’ و ‘آمیگدالیفولیا’) در اثر تنش شوری ایجادمی­شود با تأکید بر رابطه بین این ویژگی­ها و تجمع یون­های سدیم و پتاسیم مورد بررسی قرار گرفت. گیاهان در شرایط گلخانه­ای در معرض چهار تیمار  شوری (0، 100، 150 و 200 میلی مولار کلرید سدیم) قرار گرفتند. تیمار گیاهان زیتون با سطح­های بالای شوری، باعث کاهش مقدار کلروفیل نسبی برگ، فتوسنتز، تعرق و مقدار پتاسیم برگ و ریشه شد. تنش کلرید سدیم فعالیت آنزیم­های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز را در برگ­های زیتون افزایش داد. با افزایش غلظت کلرید سدیم در خاک، غلظت یون سدیم در برگ­ها و ریشه­ها افزایش یافت. تفاوت در کارایی مکانیسم دفع یون سدیم در رقم­های زیتون مورد مطالعه، سبب تفاوت در میزان تحمل آن­ها به تنش شوری شد. رقم ‘زرد’ بدون هیچ آسیب مشهودی به سلول­ها، بیشترین تحمل را به غلظت­های بالای نمک از خود نشان داد. رابطه بین ویژگی­های مورد مطالعه در پاسخ به تنش و تجمع یون­ها در برگ­ها و ریشه­های رقم­های زیتون به طور کامل مورد بحث قرار گرفت.