بررسی اختلافات بین گونه‌ای مخمرهای کاندیدا در پاسخ به درمان با فلوکونازول در عفونت‌های ولوواژینال شایع و عودکننده

زمینه و هدف: با توجه به افزایش بروز کاندیدیازیس ولوواژینال عودکننده و مقاوم به درمان، این مطالعه با هدف بررسی اختلافات بین گونه ای مخمرهای کاندیدا در پاسخ به درمان با فلوکونازول با استفاده از روش های سریع بیوشیمیایی و مولکولی در بیماران مبتلا به کاندیدیازیس ولوواژینال انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه تجربی از مهر 1392 تا تیرماه 1393 در درمانگاه زنان کوثر، بیمارستان مطهری شهر ارومیه به اجرا درآمد. بیمارانی که دارای علایم خارش یا سوزش و ترشحات ناحیه واژن بودند، ترشحات آندوسرویکس و اگزوسرویکس از آن ها گرفته شد. جداسازی بین گونه ها بر پایه کشت کروم آگار کاندیدا، کورن میل آگار و تست polymerase chain reactionrestriction fragment length polymorphism (pcrrflp) و بررسی مقاومت به داروهای فلوکونازول و کلوتریمازول صورت گرفت.یافته ها: در این مطالعه مقطعی از 198 نمونه گردآوری شده از بیماران با علایم ولوواژینال، 77 مورد کاندیدیازیس ولوواژینال شناسایی شدند. گونه های شایع کاندیدا در موارد اولیه و عودکننده بر حسب درصد فراوانی به ترتیب: کاندیدا آلبیکانس با 85/7%، کاندیدا کروزی با 10/2% و کاندیدا گلابراتا با 4/1% شناسایی شدند. در 27 نمونه موارد عودکننده 10 مورد مقاوم به هر دو داروی کلوتریمازول و فلوکونازول (%37 موارد) مشاهده گردید که کاندیدا آلبیکانس با 82/1% کاندیدا کروزی 14/3% و کاندیدا گلابراتا 3/6% به ترتیب شایعترین گونه های مقاوم به درمان را به خود اختصاص داده اند. مقاومت دارویی در بین گونه های کاندیدای مورد مطالعه کاندیدا آلبیکانس، کاندیدا کروزیی و کاندیدا گلابراتا به ترتیب 69/1%، 70% و 100% موارد بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که فراوانی گونه های غیرآلبیکانس مقاوم به فلوکونازول و کلوتریمازول در حال افزایش می باشد و اختلاف معناداری بین مقاومت دارویی گونه کاندیدا آلبیکانس و گونه غیرآلبیکانس کاندیدا گلابراتا برای فلوکونازول و کلوتریمازول وجود داشت.