بررسی تاثیر حجامت بر سطح سرمی اینترفرون گاما در رت‌های آزمایشگاهی مبتلا به بیماری بروسلوز

زمینه و هدف: بروسلوز یک بیماری باکتریال مشترک بین انسان و دام می باشد. در بیماری بروسلوز، ایمنی هومورال و سلولی نقش اساسی دارند. با توجه به اینکه حجامت بر عملکرد سیستم ایمنی میزبان موثر است و توانایی نهفته در تنظیم واکنش های التهابی را دارد و به عنوان یکی از روش های درمانی مورد توجه در طب سنتی جهت درمان بیماری های التهابی به شمار می آید، از این رو هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر حجامت بر سطح سرمی اینترفرون گاما (ifn gamma) در رت های آزمایشگاهی مبتلا به بیماری بروسلوز بود.روش بررسی: این پژوهش تجربی از فروردین 1394 تا شهریور 1394 در آزمایشگاه میکروب شناسی و حیوان خانه دانشگاه علوم پزشکی همدان به روش تجربی بر روی 48 سر رت در شش گروه انجام گرفت. ابتدا رت ها به روش تزریق داخل صفاقی با مقدار cfu/ml 10^5 ×5 از سویه بروسلا ملیتنسیس (brucella melitensis) آلوده شدند. پس از گذشت یک هفته جهت اطمینان از صحت ابتلا رت های آلوده شده با بروسلا از تست های سرولوژی (رایت، کومبس رایت و 2مرکاپتواتانول) (wright, coombs wright, 2mercaptoethanol) جهت اثبات بیماری استفاده شد. سپس رت ها از ناحیه ساکرال حجامت شدند و پس از گذشت دو هفته سطح سرمی اینترفرون گاما با روش الیزا و مطالعه بافت ها با روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که حجامت باعث افزایش چشمگیری در میزان میانگین سطح سرمی اینترفرون گاما می گردد. در بررسی هیستوپاتولوژی بافت کبد رت ها در گروه های مبتلا شده به بروسلوز و حجامت شده، نشان از تاثیر حجامت بر بهبود ضایعات بافتی بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که انجام حجامت می تواند باعث افزایش سطح سرمی اینترفرون گاما و در نتیجه کمک به پاکسازی بیماری و بهبود آسیب های حاصل بیماری بروسلوز گردد.