بهینه‌سازی بیان سازه پلی‌توپیک حاوی ژن‌های E6 و E7 ویروس پاپیلومای انسانی در میزبان بیانی اشرشیاکلی

زمینه و هدف: ویروس پاپیلومای انسانی (hpv) یکی از شایع‌ترین ویروس‌هایی است که در ایجاد سرطان دهانه رحم نقش دارد و پژوهش‌ها نشان داده است که در بیشتر موارد سرطان دهانه رحم، پروتیین‌های e6 و e7 ویروس پاپیلوما وجود دارد. هدف از مطالعه کنونی بهینه‌سازی بیان سازه پلی‌توپیک حاوی ژن‌های e6 و e7 ژنوتیپ‌های مختلف ویروس پاپیلومای انسانی به‌عنوان کاندیدای واکسن بود.روش بررسی: این مطالعه تجربی از مهر 1392 تا شهریور 1393 در بخش ویروس‌شناسی انستیتوپاستور ایران انجام شد. ابتدا نواحی ایمنی‌زای پروتیین‌های e6 و e7 در ژنوتیپ‌های مختلف پاپیلوما ویروس انسانی (hpv16, 18, 31, 45) به‌صورت بیوانفورماتیک مورد بررسی قرار گرفتند. سازه بیانی سنتتیک کدکننده پروتیین‌های e6 و e7 در اشرشیاکلی ترانسفورم شده و سپس بیان پروتیین مربوطه انجام گرفت و به‌منظور بهینه‌سازی بیان پروتیین نوترکیب مورد نظر، دانسیته سلولی، مدت زمان انکوباسیون، دمای رشد، غلظت‌های مختلف isopropyl-beta-d-thiogalactopyranoside (iptg) و محیط‌های کشت مختلف مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: پس از بهینه‌سازی بیان، بهترین بیان پروتیین نوترکیب مورد نظر در محیط کشتsuper optimal broth (sob) (merck, germany) به‌دست آمد. در این محیط کشت، بیش‌ترین میزان بیان در 8/0(optical density) od600=، غلظت mm 1/0 از iptg، زمان انکوباسیون یک ساعت در دمای °c 37 در میزان بیانی bl21 (a1) اشرشیاکلی به‌دست آمد.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بیان پروتیین‌های e6 و e7 ژنوتیپ‌های مختلف ویروس پاپیلومای انسانی قابل انجام بوده و در نهایت می‌توان از آن به‌عنوان یک کاندیدای واکسن علیه ویروس استفاده نمود.