جداسازی و شناسایی گونه‌ های نوکاردیا از نمونه لاواژ بیماران برونکوسکوپی شده به‌روش کلاسیک و مولکولی

زمینه و هدف: نوکاردیوزریوی یک عفونت نادر و بالقوه تهدیدکننده حیات است که به‌وسیله گونه‌های بیماری‌زاینوکاردیا ایجاد می‌شود. هدف از انجام این مطالعه جداسازی و تشخیص نوکاردیا با استفادهاز روش‌های متداول و به‌دنبال آن ارزیابی روش‌ها و توسعه و بهینه‌سازی یک روش سریعو جدید به‌منظور شناسایی گونه‌های بالینی نوکاردیا بود. روشبررسی: در این مطالعه، 180 نمونه لاواژ از بیماران بستری دربیمارستان دکتر شریعتی تهران طی 12 ماه (خرداد 1389 تا خرداد 1390) جمع‌آوریگردید. از این تعداد، 103 بیمار (22/57%) مرد و 77 بیمار (78/42%) زن بودند. نمونه‌هادر آزمایشگاه کشت و کلنی‌های رشدیافته خالص‌سازی و تعیین گونه شدند. هم‌چنینپرایمرهای ng1 و ng2 برای تکثیر قطعه 598 جفتباز 16s rrna اختصاصی جنس نوکاردیا استفاده شد. یافته‌ها: پس از کشت نمونه‌ها و خالص‌سازی آن‌ها پنج سوش خالص به‌دستآمد (78/2%). بر اساس آزمایشات بیوشیمیایی و اختصاصی، هر پنج نمونه متعلق به نوکاردیاآستروئیدس کمپلکس بود. هم‌چنین پس از استخراج dna و انجام آزمایش pcr بر روی نمونه‌های جمع‌آوری‌شده، 19 نمونه(56/10%) توسط این آزمایش مثبت تشخیص داده شد. نتیجه‌گیری: تشخیص سریع ودقیق گونه‌های نوکاردیا برای درمان عفونت‌های شدید و نیز پیش‌گیری از ایجاد آبسهمغزی، ضروری است. این مطالعه نشان داد که روش pcr در مقایسه با کشت و تست‌های بیوشیمیایی حساسیت و دقت بالاتری در شناسایی نوکاردیادارا می‌باشد. با توجه به سرعت، دقت، حساسیت و اختصاصی بودن بالای روش‌هایمولکولی، بهتر است در آینده از این تکنیک به‌همراه سایر متدهای فنوتیپیک در تشخیصنوکاردیا در آزمایشگاه‌ها، مراکز درمانی و تحقیقاتی استفاده نماییم.