بررسی اثر آنتی ‌بادی‌ های منوکلونال ضد Hcg، بر روی رده سلول ‌های سرطانی انسان

زمینه و هدف: سلول‌‌های سرطانی، صرف‌نظراز نوع و منشا آن‌ها هورمون گنادوتروپین جفتی انسان (hcg)، زیرواحدها و مشتقاتآن را بیان می‌کنند، ظاهراً hcg، فنوتیپ مشترک رده سلول‌های سرطانی انسان است. در این تحقیق اثرآنتی‌بادی‌های منوکلونال ضد hcg (7d9، t18h7 و t8b12) روی سلول‌های سرطانی انسان بررسی شد. روش بررسی: هیبریدوماهای ترشح‌کننده آنتی‌بادی‌هایمنوکلونال 7d9، t18h7 و t8b12 تکثیر و به موش‌های balb/c به‌صورت داخل صفاقی تزریق شدند. تخلیص آنتی‌بادی‌هااز مایع آسیت، با استفاده از کروماتوگرافی تمایلی پروتیین g سفارز و سپستعویض یونی انجام گرفت. sds page و الایزا به‌ترتیب ساختار و عملکرد آنتی‌بادی‌ها را تایید کرد. دورده سلول سرطانی انسان quot;hela و quot;mda، توسط آنتی‌بادی‌های تخلیص شده، تیمار شدند. سه روز بعد، از چاهک‌ها،میکروگراف تهیه گردید و سپس شمارش سلولی انجام شد. یافته‌ها: ژل غیراحیایی sds page نشان داد کهالگوی مهاجرت باندها با آنتی‌بادی کنترل، مطابقت دارد. تست الایزا با آنتی‌ژنمربوطه (hcg) نشان داد که آنتی‌بادی‌های تولیدشده قادر به تشخیص آنتی‌ژن hcg هستند. شمارشسلولی و تصاویر میکروسکوپی از چاهک‌های مختلف تیمارشده، ثابت کرد که از بین آنتی‌بادی‌هایمورد مطالعه، آنتی‌بادی 7d9 اثرات سیتوتوکسیک روی سلول‌های مورد مطالعه دارد. نتیجه‌گیری: آنتی‌بادی‌های منوکلونال ضد hcg می‌توانند درتیمار هدفمند سرطان استفاده شوند؛ چون سلول‌های سرطانی، ژن hcg را بیان می‌کنند. آنتی‌بادی 7d9 که فعالیتپروتئازی دارد، کاندیدای مناسبی برای این هدف است؛ چون هم خاصیت خنثی کردن عملکرد hcg و هم خاصیتآنزیمی دارد.