بررسی اثر ایزوترتینویین بر سطح سرمی آنزیم کراتین فسفوکیناز و علایم عضلانی اسکلتی در بیماران مبتلا به آکنه ولگاریس

زمینهو هدف: آکنه ولگاریس یکی ازبیماری های شایع پوستی می باشد. یکی از درمان های موجود موثر بر آکنه های شدید،ایزوترتینویین می باشد که علی رغم کارایی بالا دارای عوارض جانبی می باشد. اینتحقیق با هدف بررسی اثر ایزوترتینویین بر روی سطح سرمی آنزیم کراتین فسفوکیناز creatine phosphokinase (cpk) و علایمعضلانی ناشی از مصرف این دارو در مبتلایان آکنه ولگاریس انجام گرفت.روشبررسی: این مطالعه بر روی 40بیمار 30 15 سال مبتلا به آکنه ولگاریس متوسط تا شدید مراجعه کننده به کلینیک هایپوست و مو در شهر سمنان که کاندیدای دریافت ایزوترتینویین بودند، انجام شد. اندازه گیریسطح سرمی cpk بیماران به همراه شرح حال و معاینات لازم درمورد علایم عضلانی اسکلتی، قبل از شروع درمان و سپس هر دو ماه تا شش ماه انجامشد. درمان با ایزوترتینویین (ساخت شرکت roche) با دوز mg/kg1 5/0شروع شد و با همان دوز ثابت ادامه پیدا کرد. یافته ها: 33 نفر (5/82%) از بیمارانزن بودند. میانگین ( plusmn; انحراف معیار) سن بیماران 4/3 plusmn;3/22سال بوده است. میانگین سطح cpk در بیماران تحت درمان با ایزوترتینویین درپایان ماه های دو، چهار و شش پس از شروع درمان نسبت به قبل از درمان افزایش معنی دارداشت (05/0p<) اما در تمام بیماران، به جز در یک بیمار،در محدوده نرمال (iu/l160 45) بود. علایم عضلانی به صورت میالژیخفیف تنها در 10% بیماران گزارش شد که به تدریج علایم برطرف گردید. نتیجه گیری: به نظر می رسد افزایش cpk با یا بدون علایم عضلانی، در بیمارانی که از ایزوترتینویین استفاده می کنندیک پدیده خوش خیم می باشد. لذا اندازه گیری سطح سرمی cpk دربیماران با درد عضلانی خفیف توصیه نمی شود.