مقایسه دو روش بی‌ حسی نخاعی در حالت‌ های خوابیده به پهلو و نشسته در جراحی عروق اندام تحتانی

زمینه وهدف: بیماران تحت عمل جراحی عروقی اندام تحتانی که توسط جراحان متبحر عروق تحت عمل جراحی قرار می‌گیرنداز لحاظ تمهیدات بیهوشی بسیار پرخطر تلقی می‌گردند. در این مطالعه مقایسه دو روش بی‌حسینخاعی در حالت‌های خوابیده به پهلو و نشسته از نظر همودینامیک و مدت بی‌دردی دربیماران تحت جراحی عروق اندام تحتانی توسط داروی بوپیواکایین (5/0%) هیپربار صورتپذیرفته است. روش بررسی: برای 40 بیمار که به دو گروه 20 نفره تقسیم‌بندی شدنددر دو حالت نشسته (sitting position) و حالت خوابیده به پهلو (lateral position) داروی بوپیواکایین هیپربار 5/0% به‌میزان ml3 درفضای ساب آراکنویید تزریق گردید. سطح بی‌حسی بیماران t10 در نظر گرفته شد و نتایج از نظر همودینامیکو مدت بی‌دردی در دو گروه مقایسه شد. یافته‌ها: اختلاف آماری معنی‌داری بینتغییرات فشار خون متوسط شریانی، فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک دو گروهوجود داشت (05/0p<). اختلاف آماری معنی‌داری بین تغییرات ضربان قلب در کلیه زمان‌هایمورد بررسی در دو گروه وجود داشت (05/0p<)؛ اما در مورد ضربان قلب در دقایق نخست و سی‌اماختلاف آماری معنی‌داری را بین دو گروه نشان نمی‌داد (05/0p>). طول بی‌حسیدر گروه خوابیده به پهلو به‌میزان معنی‌داری طولانی‌تر و میزان مایع مصرفی در گروهنشسته به‌میزان معنی‌داری بیشتر بود (05/0p<). نتیجه‌گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه چنین استنباط می‌شود کهمیزان تغییرات همودینامیک در بیهوشی اسپاینال با بوپیواکایین در پوزیشن خوابیده بهپهلو کم‌تر از نشسته می‌باشد.