مقایسه سطح سرمی منیزیم توتال در نوزادان مبتلا به زردی قبل و بعد از فتوتراپی

زمینه وهدف: بیلی‌روبینتمایل به فسفولیپیدهای غشای سلولی دارد، از مهم‌ترین آن‌ها رسپتور n methyl d aspartate می‌باشدمنیزیم از مهم‌ترین مهارکنندگان این رسپتور می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسهمیزان منیزیم قبل و بعد از فتوتراپی و ارزیابی روش‌های نوین درمان (تجویز منیزیم) می‌باشد. روش بررسی: مطالعه نیمه‌تجربی (semi experimental) و آینده‌نگرمی‌باشد و جمعیت مورد مطالعه، نوزادان مبتلا به زردی بستری در بیمارستان علی‌اصغراز فروردین الی اسفند 1389 بودند. معیارهای ورود به مطالعه شامل سن کم‌تر از 28روز، عدم مالفور ماسیون، اختلال متابولیسم و سپسیس، عدم دریافت منیزیم سولفات درمادر بود. یافته‌ها: در مطالعه 106 نوزادزرد، 9/50 درصد پسر و 1/49 درصد دختر بودند. فراوانی علت زردی در بیماران شامل 37نوزاد با ناسازگاری (34/9%) abo، پنج نوزاد با ناسازگاری (4/7%)rh، 17 نوزاد با مصرف کم شیر مادر (16%) breast feeding و 47نوزاد ناشی از شیر مادر (3/44%) بود. میانگین منیزیم قبل (24/2) و بعد (12/2) ازفتوتراپی در بیماران مبتلا به زردی با اختلاف معنی‌دار کاهش می‌یابد (001/0p<) و بین دو جنسو بین گروه‌های سن بارداری از نظر میانگین سطح سرمی منیزیم در زمان بستری (کم‌تراز 34 هفته= 35/2، بین 35 تا 37 هفته= 27/2، بیش از 38 هفته= 17/2) و بین گروه‌هایوزنی از نظر میانگین منیزیم در زمان بستری (1500 تا2500 گرم= 4/2، بیش از 2500گرم= 23/2) و بین گروه‌های شدت هیپربیلی‌روبینمی از نظر منیزیم سرمی در زمان بستری(خفیف= 2/23، متوسط= 21/2، شدید= 29/2) اختلاف معنی‌دار وجود ندارد. نتیجه‌گیری: فتوتراپی می‌تواند منجر به کاهشمنیزیم توتال سرمی شود.