اثر ایزوسورباید بر فعالیت تکثیری رده سلولی Wehi 164 و سلول‌ های منونوکلئر خون محیطی در شرایط in vitro

زمینه و هدف: یکی از رایج‌ترینداروهای مورد استفاده برای درمان بیماری‌های ایسکمیک قلبی، ایزوسورباید دی‌نیترات می‌باشد.این دارو یک دهنده نیتریک اکساید (no donor) بوده و با اثر گشادکنندگی عروق، موجب افزایش جریان خون و دسترسیمواد شیمیایی به بافت تومور می‌شود. ایزوسورباید در مدل‌های حیوانی موجب مهارآنژیوژنز و کنترل رشد و متاستاز تومور می‌گردد. هم‌چنین به اثرات ضد التهابیایزوسورباید به‌دلیل ویژگی دهندگی نیتریک اکساید آن اشاره شده است. در مطالعه حاضر،اثر ایزوسورباید بر فعالیت تکثیری رده سلولی فیبروسارکومایی wehi 164 و سلول‌هایمنونوکلئر خون محیطی نرمال مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: پس از کشت سلول‌ها در محیط rpmi حاوی 10%fetal calf serum (fcs)، سلول‌ها درمجاور غلظت‌های مختلف ایزوسورباید دی نیترات (3 10×6/1 6 10×4مولار) در فاصله‌های زمانی 24، 48 و 72 ساعت قرار داده شدند و سپس میزان تکثیرسلولی در مقایسه با گروه کنترل با دو روش رنگ‌آمیزی با تریپان بلو و m.t.t. مورد سنجشقرار گرفت. اختلاف نتایج به‌دست آمده بین گروه تست و کنترل با کمک آزمون آماریآنالیز واریانس یک‌طرفه مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: میزان تکثیر سلولی در رده سلولی فیبروسارکومایی wehi 164 و هم‌چنینسلول‌های منونوکلئر خون محیطی نرمال مورد مطالعه، در حضور غلظت‌های مختلفایزوسورباید تفاوت معنی‌داری با گروه کنترل نشان نداد. نتیجه‌گیری: در این مطالعه ایزوسورباید تاثیری بر فعالیت تکثیری رده سلولیفیبروسارکومایی wehi 164 و سلول‌های منونوکلئر خون محیطی نرمال نشان نداد. احتمالا فعالیتضد توموری ایزوسورباید که توسط دیگر محققین گزارش شده است، وابسته به مکانیسم(های)دیگری غیر از سیتوتوکسیسیتی است.