مقایسه تاثیر میدازولام و کتامین بر درمان آژیتاسیون هنگام خروج از بیهوشی در جراحی ‌های تحتانی شکم و اندام‌ ها در کودکان

زمینه و هدف: آژیتاسیون بلافاصله پساز عمل (emergence agitation) یکی از مشکلات شایع در زمان ریکاوری خصوصاً در کودکان می‌باشد. دراین مطالعه ما بر آن شدیم تا نقش دو پیش‌داروی بیهوشی میدازولام و کتامین را برروی کنترل آژیتاسیون پس از عمل در کودکان بررسی کنیم. روش بررسی: این کارآزمایی بالینی دوسو‌کور برروی کودکان 6 1 ساله که عمل جراحی الکتیو کوتاه‌مدت بر روی قسمت تحتانی شکم واندام‌ها داشتند، انجام گرفت. بیماران به‌صورت تصادفی در دو گروه میدازولام با دوزmg/kg 0/1 وریدی وکتامین با دوز mg/kg 0/5 وریدی به‌عنوان پیش‌دارو قرار گرفتند. وضعیت روانی کودکان،بروز و شدت آژیتاسیون به‌دنبال دریافت پیش‌دارو، هم‌چنین بروز شدت درد، ارتباط بیندرد و آژیتاسیون و اثر استفاده از پیش‌دارو بر روی زمان‌های بیهوشی، اکستوباسیون وریکاوری کودکان در دو گروه بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: از کل 57 نفر بیمار مورد مطالعه 28 نفر در گروه میدازولامو 29 نفر در گروه کتامین قرار داشتند. نتایج نشان داد که تجویز میدازولام درمقایسه با کتامین می‌تواند به‌صورت معنی‌داری باعث کاهش بیش‌تر فراوانی آژیتاسیون(0/03=p) و میانگینطول مدت آن بعد از عمل جراحی شود (40/0=p). در رابطه با شدت آژیتاسیون، میزان درد،مدت زمان ریکاوری و بیهوشی بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (0/05