الگوی سایتوکینی T کمکی و آنتی‌بادی‌های وابسته در زنان مبتلا به دیابت حاملگی

Gestational زمینه و هدف: دیابت شیرین شامل گروهی از اختلالات متابولیک شایع ازجمله دیابت حاملگیاست که وجه اشتراک آ نها در فنوتیپ هیپرگلیسمی م یباشد. در سال های اخیر جهت diabetes mellitus (gdm)یافتن اتیولوژی دیابت حاملگی مطالعات جدیدی انجام شده است که فعالیت مزمن سیستم ایمنی در مقابله باعفونت ها (و نه خود ایمنی) را از مه مترین عوامل تغییر متابولیسم بدن و عامل ایجاد دیابت حاملگی می دانند. اینمطالعه با هدف یافتن پاسخ به تعدادی از مجهولات موجود در ارتباط سیستم ایمنی و دیابت حاملگی به مقایسهو آنتی بادی های مربوط به هر زیرگروه در افراد th1/th2 (t helper1/t helper سطوح سایتوکین های زیرگروه های ( 2و زنان باردار سالم پرداخته است. روش بررسی: gestational diabetes mellitus (gdm) مبتلا به دیابت حاملگیاین مطالعه، مطالعه ای مقطعی بود که بر روی 90 زن در محدوده سنی باروری در دو گروه مورد شامل 45 زن مبتلابه دیابت حاملگی و گروه شاهد شامل 45 زن باردار سالم انجام شد. فاکتورهای ایمونولوژیک شامل اینترفرون گاماو igg3 ،igg2 ،igg1 ،ige و آنتی بادی های tgf فاکتور رشد ،il- اینترلوکین دوازده 12 ،il- اینترلوکین ده 10 ،ifnγاندازه گیری و داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافت هها: در میان 90 زن مورد مطالعه میانگین سنی igg4،il-10) th 27 به دست آمد. سطوح سایتوکین های سرمی وابسته به زیرگرو ههای 1 / 32 و بارداران سالم 9 / بیماران 5بین گروه شاهد و مورد تفاوت (igg و 4 igg3 ،igg2 ،igg1 ،ige) و آنتی بادی های مربوطه (ifnγ ،tgfβ ،il-12و آنتی بادی های مربوط به هر th1/th نتیج هگیری: تغییر بالانس سایتوکین ها 2 .(p>0/ معنی داری وجود نداشت ( 05نقش ندارد و به عنوان اندیکاتور تشخیصی بیماری کاربرد ندارد.