>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی شیوع عفونت سل نهفته با تست پوستی توبرکولین در کودکان کم‌تر در معرض خطر شهر شیراز  
   
نویسنده معصومی اصل حسین ,البرزی عبدالوهاب ,پورعباس بهمن
منبع مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران - 1391 - دوره : 70 - شماره : 7 - صفحه:423 -429
چکیده    زمینه و هدف: تست پوستی توبرکولین یکی از تست‌های در دسترس برای شناسایی عفونت سل نهفته می‌باشد. مطالعه حاضر به‌منظور ارزیابی میزان شیوع این عفونت در گروه کودکان کم‌تر در معرض خطر 15-1 ساله انجام شد.روش بررسی: با یک مطالعه مقطعی به‌مدت شش ماه در سال 1388 تعداد 1289 دختر و پسر با نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای در 15 گروه از چهار منطقه شهرداری شیراز انتخاب شدند. شرایط ورود به مطالعه شامل سن 15-1 سال، سابقه معتبر واکسیناسیون bcg در بدو تولد، ایرانی، مقیم شیراز و سلامت جسمانی بود. مبتلایان به تب، نقص ایمنی و مصرف‌کنندگان دارو کنار گذاشته شدند. اندوراسیون 10 میلی‌متر و بیش‌تر مثبت تلقی شد.یافته‌ها: شیوع عفونت سل نهفته در کودکان 15-1 ساله 5/4% برآورد شد. میزان شیوع در گروه سنی 5-1 ساله 5/3%، گروه 10-6 ساله 1/4% و در گروه 15-11 ساله 7/5% برآورد شد. بیش‌ترین میزان شیوع در 15 ساله‌ها 8/9% و کم‌ترین میزان در سه سالگی 2/2% بود. جنس در ابتلای به عفونت سل نهفته نقشی نداشت. تفاوت معنی‌داری از نظر شیوع عفونت سل نهفته در چهار منطقه شهرداری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: کم‌ترین میزان شیوع این عفونت در مقایسه با سایر مطالعات در کشور مشاهده شد. با کاهش میزان عفونت سل نهفته در یک جامعه به‌ویژه افراد کم‌تر در معرض خطر، ارزش اخباری مثبت این تست کاهش می‌یابد که اغلب نتایج آن مثبت کاذب بوده و ناشی از واکنش‌های غیر‌اختصاصی و مایکوباکتریوم‌های محیطی می‌باشد. بنابراین تست مناسبی نبوده و نیازمند جایگزینی با تست‌های جدید می‌باشد.
کلیدواژه Children ,Latent Tuberculosis Infection ,Low Risk Group ,Tuberculin Test
آدرس وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی, گروه بیمار یهای عفونی کودکان، مرکز مدیریت بیمار یهای واگیر، وزارت بهداشت، تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شیراز, گروه بیمار یهای عفونی کودکان، مرکز تحقیقات میکرو بشناسی بالینی استاد البرزی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شیراز, گروه بیمار یهای عفونی کودکان، مرکز تحقیقات میکرو بشناسی بالینی استاد البرزی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved