>
Fa   |   Ar   |   En
   شیمی‌درمانی نئواجوانت با رژیم اپی‌روبیسین، اگزالی‌پلاتین و کپیستابین در سرطان موضعی ‌پیشرفته‌ی معده: مطالعه دو ساله  
   
نویسنده سمیعی فرهاد ,مداح صفایی افسانه ,عصمتی ابراهیم ,علی‌بخشی عباس ,میرایی آشتیانی منیر سادات ,حداد پیمان
منبع مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران - 1391 - دوره : 70 - شماره : 7 - صفحه:410 -415
چکیده    زمینه و هدف: رژیم اپیروبیسین، اگزالی‌پلاتین و کپسیتابین (eox) یکی از رژیم‌هایی است که برای شیمی‌درمانی نئواجوانت مراحل موضعی پیشرفته و غیر قابل جراحی‌ سرطان معده پذیرفته شده است. هدف از این مطالعه، بررسی میزان پاسخ به این رژیم و تحمل‌‌پذیری نسبت به آن می‌باشد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی فاز ۲، 28 بیمار مبتلا به آدنوکارسینوم مرحله‌ی موضعی پیشرفته‌ی معده، یا محل اتصال مری به معده تایید شده با بررسی پاتولوژیک و بررسی‌های اولیه برای مرحله‌بندی سرطان شامل سی‌تی‌اسکن قفسه‌ی سینه و شکم، اندوسکوپی و اندوسونوگرافی مری و معده و بررسی آزمایشگاهی که طی سال ۱۳۹۰ به انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی (ره) مراجعه کرده بودند، تحت سه دوره شیمی‌درمانی نئواجوانت با رژیم eox به‌فاصله ۲۱ روز (اپیروبیسین ۲m/mg۵۰ روز اول، اگزالی‌پلاتین ۲m/mg۱۳۰ روز اول و کپسیتابین ۲m/mg۶۲۵ دو بار در روز برای ۲۱ روز) قرار گرفتند. پاسخ به درمان با استفاده از اندوسونوگرافی مری و معده و سی‌تی‌اسکن شکم و قفسه‌ی سینه مورد بررسی قرار گرفت. طی مدت درمان عوارض شیمی‌درمانی نیز ارزیابی شد.یافته‌ها: قبل از شیمی‌درمانی، اکثر بیماران در مرحله‌ی iii (۸/۹۲%) و پس از آن در مرحله‌ی ii (۱۴/۵۷%) قرار داشتند. قبل از انجام شیمی‌درمانی، فقط ۵/۲۸% تومورها قابل برداشت با جراحی بودند، اما پس از آن، ۱/۸۲% تومورها قابل برداشت بودند. شایع‌ترین عارضه این رژیم نوتروپنی درجه سه و چهار بود که در ۲۵% بیماران اتفاق افتاد.نتیجه‌گیری: این رژیم به‌خوبی تحمل و به‌طور قابل توجه موجب پاسخ و افت مرحله‌ی بیماری شد. لذا به‌نظر می‌رسد که بررسی این رژیم در مطالعات بزرگ‌تر و در کارآزمایی‌های فاز سه منطقی و ضروری است.
کلیدواژه Eox Regimen ,Gastric Cancer ,Neoadjuvant Chemotherapy
آدرس دانشگاه علوم پزشکی تهران, بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved