سلکوکسیب همراه با کمورادیوتراپی نئوادجوانت در بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم رکتوم مرحله Ii و Iii

زمینه وهدف: سرطان‌هایکولورکتال سومین بدخیمی شایع در جهان و چهارمین سرطان شایع در ایران می‌باشند.کمورادیوتراپی نئوادجوانت برای سرطان پیشرفته لوکال رکتوم (stage ii & iii)درمان ارجح می‌باشد. در این مطالعه سعی بر بررسی اثر یک مهارکننده انتخابی آنزیمسیکلواکسیژناز ii همراه با کمورادیوتراپی نئوادجوانت سرطان‌های پیشرفته موضعی رکتومدر میزان پاسخ پاتولوژیک و میزان حفظ اسفنکتر و میزان عوارض حاد درمان شده است. روش بررسی: 36 بیمار از بین بیمارانمبتلا به آدنوکارسینوم رکتوم در بخش رادیوتراپی- ‌انکولوژی انستیتو کانسر تهران ازتاریخ 2/87 تا 7/88 انتخاب شدند. این بیماران تحت سونوگرافی اندورکتال و ct scan شکم و لگن و قفسه‌سینه برای staging قرار گرفته و درمانبا کمورادیوتراپی نئوادجوانت (xelodaبا دوز mg/m2/bd825) همراه با celecoxib (mg/qid100 در تمام دورهکمورادیاسیون) و بیماران تحت رادیوتراپی (f28-25gy/4/50-50) قرار گرفتند. عمل جراحی چهار تا هشت هفته پساز خاتمه کمورادیوتراپی انجام می‌شد. میزان پسرفت تومور گزارش شد. یافته‌ها: از 36 بیمار30 بیمار تحت عمل جراحی total mesorectal excision (tme) قرار گرفتند. میزان پاسخ کامل پاتولوژیک (pcr)، هشت بیمار از 30 بیمار بود (7/26%).میزان پسرفت تومور tumor regression grade (trg) 7/60% trg1، 6/28% trg2 و 7/10% trg3 بود. نتیجه‌گیری: در مقایسه با مطالعات مشابه سلکوکسیب در ترکیب باکمورادیوتراپی نئوادجوانت می‌تواند به‌صورت مطمئن و بدون عارضه تجویز شده و میزانپاسخ کامل پاتولوژیک و t&n down staging و میزان پسرفت تومور trg را ارتقا دهد.