عوامل موثر بر رتینوپاتی در بیماران دیابتی نوع 2 با روش تحلیل داده‌های وضعیت جاری

زمینهو هدف: یکی از عوارض بیماری دیابت، رتینوپاتی است که درصورت تشخیص و درمان زودهنگام آن می‌توان از عوارضی چون کم‌بینایی و حتی نابیناییجلوگیری کرد. هدف این مطالعه تعیین عوامل موثر بر رتینوپاتی در بیماران دیابتی نوعدو می‌باشد. روشبررسی: این مطالعه به‌صورت تحلیلی مشاهده‌ای می‌باشد و در آن 459 بیمار دیابتی نوع دو که از ابتدای اردیبهشت‌ماه 1388 تا پایان آبان‌ماه1388 به کلینیک چشم‌پزشکی مرکز تحقیقات دیابت یزد مراجعه نموده‌اند وارد مطالعهشده‌اند. بیماران توسط یک متخصصچشم‌پزشک تحت معاینات چشمی شامل آزمون تیز بینی، فشار داخل چشم و معاینه با دستگاهاسلیت لامپ قرار گرفته‌اند. پس از اتساع مردمک، معاینه ته چشم صورت گرفته و درجه‌بندیبیماران بر اساس طبقه‌بندی etdrs صورت گرفته است. برای شناسایی عوامل موثر بررتینوپاتی از مدل رگرسیونی مخاطرات متناسب برای داده‌های وضعیت جاری استفاده شدهاست. یافته‌ها: در افراد مورد بررسی شیوعرتینوپاتی (95% ci) 7/40% می‌باشد. با یک‌سال افزایش در مدتابتلای فرد به دیابت خطر ابتلا به رتینوپاتی 5% درصد افزایش می‌یابد (05/0p<). درافراد دیابتی که برای کنترل قند خونشان از انسولین استفاده می‌کند، در مقایسه باافرادی که از داروی خوراکی استفاده می‌کنند خطر ابتلا به رتینوپاتی 1/1 بار بیشتراست (05/0p<). در این مطالعه مشاهده شد که داشتن سابقهپر فشاری خون در فرد دیابتی خطر ابتلا فرد به رتینوپاتی دیابتی را کاهش می‌دهد. نتیجه‌گیری: کنترلقند خون، معاینه منظم افراد دیابتی توسط متخصصان چشم‌پزشکی در مراحل اولیه تشخیصدیابت و کنترل شدید فشار خون در بیماران دیابتی نوع دو توصیه می‌شود.