بررسی حساسیت دارویی گونه‌های آسپرژیلوس جداشده از ضایعات بالینی به برخی داروهای ضدقارچی رایج درشرایط In- vitro

زمینه و هدف: مطالعات مختلف نشان داده‌اند علی‌رغم توسعه داروهای ضد قارچی و به دلیل افزایش بروز مقاومت دارویی، افزایش minimum inhibitory contration (mic) و انتقال مقاومت (cross- resistance) در میان ایزوله‌های آسپرژیلوس، میزان مرگ و میر عفونت‌های فرصت طلب و مهاجم ناشی از گونه‌های آسپرژیلوس افزایش یافته است. عدم پاسخ موثر به درمان‌های رایج و عدم دسترسی به اطلاعات حساسیت دارویی شایع‌ترین ایزوله‌های آسپرژیلوس بهانه‌ای برای طراحی و اجرای مطالعه اخیر گردید. روش بررسی: در طی 13 ماه تعداد 50 ایزوله کلینیکی آسپرژیلوس بر اساس روش klich 2002 و مشخصات مورفولوژیک تشخیص داده شدند. سپس تست حساسیت دارویی آن‌ها طبق روش استاندارد broth microdillution nlccls- m38a انجام گرفت. یافته‌ها: در این بررسی مشاهده شد که 5/7% ایزوله‌های a.flavus باg/ml µ2 mic>در رابطه با داروی آمفوتریسین  amb b احتمالا به عنوان ایزوله کلینیکی مقاوم و 25% ایزوله‌ها در رابطه با داروی ایتراکونازول itr)) به واسطه g/mlµ8mic<، ایزوله با حساسیت کمتر تلقی شدند. در رابطه با داروی وریکونازول (vrc) نیز در مقایسه با مطالعات خارج از ایران، ایزوله‌ها از حساسیت کمتری برخوردار بودند. دامنه mic 9 استرین a.niger و mic 1 استرین a.fumigatus در رابطه با هر سه دارو در مقایسه با برخی مطالعات مشابه خارجی افزایش داشت. نتیجه‌گیری: ما در این بررسی مشاهده کردیم که دامنه mic ایزوله‌ها در اکثر موارد در دامنه mic استرین‌های استاندارد و در برخی موارد در دامنه مطالعات مشابه خارجی و در موارد قابل اهمیتی هم خارج از این دامنه‌ها قرار گرفت که حکایت از حساسیت کمتر ایزوله‌های ایرانی و افزایش mic آن‌ها دارد.