بررسی میزان تطابق یافته‌های EMG و MRI در بیماران مبتلا به کمردرد رادیکولر

زمینه وهدف: روش‌های مختلفی برای ارزیابی بیماران مبتلا به درد رادیکولرکمر وجود دارند که هر یک دقت تشخیصی و کارآیی خاص خود را دارند و مقایسه آن‌ها بهما امکان انتخاب روش برتر را می‌دهد. هدف از این مطالعه تعیین میزان تطابقیافته‌های emg و mriدر بیماران مبتلا به کمردرد رادیکولر بوده است. روش بررسی: در این مطالعه که به‌صورت توصیفی مقطعی انجام شدهاست، 101 بیمار که با کمردرد رادیکولر حاد یا مزمن طی سال‌های 1386 تا 1388 بهبیمارستان سینای تهران مراجعه نمودند و بر اساس اندیکاسیون‌های موجود برای آن‌ها emg و mriدرخواست گردید، مورد مطالعه واقع شدند و یافته‌های emgو mri آن‌ها و نیز مشخصات دموگرافیک و اطلاعاتمربوط به کمردرد آن‌ها ثبت گردید. یافته‌ها: در مجموع ازبین 101 بیمار مورد بررسی، 90 بیمار (89 درصد) دارای emgغیرطبیعی بودند و 94 بیمار (93 درصد) mri غیرطبیعیداشتند. نتایج دو آزمون mri و emg در 89 بیمار (88 درصد) مشابه بود و همخوانی داشت (05/0p=). حساسیت و اختصاصی بودن mri به‌ترتیب 6/95 و 3/27 درصد و حساسیت واختصاصی بودن emg به‌ترتیب 5/91 و 60 درصد به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: در مجموع براساس یافته‌های حاصل از این مطالعه و مقایسه آن‌ها با سایر مطالعات انجام شده دراین زمینه چنین استنباط می‌گردد که mri و emg هر دو دارای حساسیت خوبی می‌باشند و استفادهاز mri و emgدر کنار هم سبب افزایش قدرت تشخیصی در مبتلایان به درد رادیکولر کمر می‌گردند.