توانایی اکوکاردیوگرافی داپلر در تخمین فشار پرشدگی بطن چپ در تنگی دریچه میترال

زمینهو هدف: تخمین فشار انتهای دیاستولی بطن‌چپ در مبتلایانبه‌تنگی دریچه‌میترال علاوه بر کمک به‌تشخیص نارسایی دیاستولیک بطن چپ، در توجیهعلایم بیماران با تنگی دریچه میترال نیز اهمیت دارد ولی در حالحاضر نمی‌توان با روش‌های معمول اکوکاردیوگرافی داپلر به‌تخمین این فشار دست یافت. روش بررسی: در این مطالعه 33 بیمار مبتلابه تنگیدریچه میترال متوسط تا شدید که به‌نحوی اندیکاسیون کاتتریزاسیون قلب چپداشتند، وارد شدند. محل انجام مطالعه بیمارستان امام‌خمینی و طی سال 88-1387 بود.در بخش کاتتریزاسیون، فشار انتهای دیاستولی بطن چپ (lvedp)این بیماران اندازه‌گیری شد. حداکثر ظرف مدت سه ساعت قبل از کاتتریزاسیون، بیمارانتحت اکوکاردیوگرافی قرار گرفته‌و اطلاعات شامل سرعت‌های ورودی میترال، داپلر بافتیآنولوس میترال، سرعت فلوهای ورید پولمونر، به‌دست آمدند. آنالیز رابطه خطی اسپیرمنو رگرسیون خطی مولتیپل انجام شد. حد معنی‌دار 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میان نسبتماگزیمم سرعت ابتدای دیاستولی ورودی میترال به ماگزیمم سرعت داپلر بافتی ابتدایدیاستول آنولوس میترال (e/ea) اندازه‌گیری شده توسط اکوکاردیوگرافی و lvedp به‌صورت معنی‌داری ارتباط مستقیم وجود داشت(38/0r =، 04/0p=).یک رابطه معکوس معنی‌دار میان فاصله‌زمانی شروع موج eو ea (te-ea)و فشار انتهای دیاستولی بطن چپ (lvedp) مشاهده گردید (44/0- r =، 01/0p=).همچنین متغیرهای اندکس tei (4/0β=،02/0p=) و te-ea (5/0β=،02/0p=) مستقلاً توانایی پیشگویی فشار دیاستولی بطن‌چپرا داشتند (49%= 2r). میان سایرشاخص‌های اکوکاردیوگرافیک اندازه‌گیری‌شده با lvedpرابطه معنی‌داری مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه به‌کار بردن شاخص‌های اکوکاردیوگرافی te-ea و e/ea و اندکس tieدر پیشگویی متوسط lvedp تایید می‌کند، لیکن استفادهاز این شاخص‌ها نیازمند مطالعات بیشتر است.