>
Fa   |   Ar   |   En
   بیسموت ساب‌سیترات در بهبود علایم بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر با علامت غالب اسهال  
   
نویسنده کلانی محمد ,فروتن حسین ,رحیمی عارف ,غفرانی هادی ,احدپور بهنامی شیوا
منبع مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران - 1389 - دوره : 68 - شماره : 6 - صفحه:335 -340
چکیده    زمینهو هدف: سندرمروده تحریک‌پذیر (ibs)بیماری شایع گوارشی می‌باشد. از عامل احتمالی این بیماری تغییر در فلور میکروبیروده و رشد بیش از حد باکتری‌ها می‌باشد. شواهد مبنی بر نقش علت فوق در حال افزایشاست. علایم بالینی ibs و رشد بیش از حد باکتری‌ها مشابه می‌باشد ولی رابطهعلیتی بین آنها ثابت نشده است. اینکه اختلال حرکتی روده موجب رشد بیش از حد باکتری‌هامی‌شود و یا بالعکس مشخص نیست. روش بررسی: جهتبررسی اثربخشی داروی بیسموت ساب‌سیترات در بهبود علایم گوارشی بیماران، مطالعه‌ایبه‌صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور انجام شد و سه علامت تواتر درد شکمی، تعداددفعات اجابت مزاج و شدت نفخ بررسی شد. یافته‌ها: 119بیمار مورد مطالعه قرارگرفتند. تعداد 59 بیمار دارو و تعداد 60 بیمار دارونما دریافت کردند. در انتهایمرحله دوم هر سه علامت به‌طور معنی‌داری بهبودی داشته‌اند (001/0p<) ولی تفاوت آماری معنی‌داری دربهبودی این علایم در گروه دارو با گروه دارونما مشاهده نگردید.نتیجه‌گیری: با توجه به آنالیزهای انجام شده مشخص گردید که تفاوتآماری معنی‌داری در بهبود علایم بین دو گروه دریافت کننده بیسموت ساب‌سیترات ودارونما وجود ندارد. نقش آنتی‌بیوتیک‌ها در بهبود کیفیت زندگیاین بیماران نیاز به مطالعه بیشتری در آینده دارد. مداخله: پس از تقسیم‌بندیتصادفی بیماران به گروه دارو و دارونما در گروه دارو به مدت دو هفته بیسموت‌سابسیترات به میزان mg120 چهار بار در روز و درگروه دارونما به مدت دو هفته دارونما چهار بار در روز تجویز گردید.
کلیدواژه Irritable Bowel Syndrome (Ibs) ,Bismuth Subcitrate ,Abdominal Pain ,Defecation ,Bloating
آدرس دانشگاه علوم پزشکی تهران, گروه گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, گروه گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, گروه گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, گروه گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, داروخانه شبانه روزی دانشگاه علوم پزشکی تهران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved