تاثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا (hiit) همراه با مکمل بربرین بر متغیرهای هماتولوژیکی مردان میانسال مبتلا به پیش-دیابت: یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده

زمینه و هدف: تمرینات ورزشی مختلف سازگاری‌های فیزیولوژیکی متفاوتی ایجاد می‌کنند. درحالی‌که اثر پروتکل‌های hiit کم-حجم و کم-تواتر با فواصل استراحتی مختلف بررسی نشده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر تاثیر تمرینات hiit با فشردگی بالا (hc) و پایین (lc) همراه با مکمل بربرین (bbr) بر متغیرهای هماتولوژی مردان پیش-دیابتی بود.روش بررسی: این مطالعه نیمه تجربی از مهر لغایت آذر 1400 در دانشگاه مازندران انجام شد. 54 مرد دارای اضافه وزن/چاق با میانگین سنی 6.0±48.6 سال، شاخص توده بدنی 3.1±30.7 و درصد چربی 4.0±30.4 به‌صورت تصادفی و مساوی به شش گروهhc ، lc، hc+bbr، lc+bbr، bbr و کنترل تقسیم شدند. پروتکل‌های تمرینی hc (نسبت کار: استراحت، 2:1) وlc (1:1) شامل هشت حرکت وزن بدن با شدت 95%-80 ضربان قلب بیشینه از 4-2 ست به مدت هشت هفته/دو جلسه در هفته بود. پاسخ این متغیرها به آزمون ورزشی بروس پیش و پس از مداخله ارزیابی شد. تحلیل داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس دو طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0.05>p انجام شد.یافته‌ها: مقایسه اولیه متغیرهای هماتولوژی گروه‌های پیش-دیابتی و غیردیابتی تفاوت معناداری نداشت (همه، 0.05p). هموگلوبین و هماتوکریت گروه‌های hc و hc+bbr کاهش معناداری داشت (0.05>p). هرچند، در پاسخ به فعالیت ورزشی بروس، wbcs در گروه‌های lc و lc+bbr (به‌ترتیب 18% و 25%) کاهش معناداری نشان داد (هر دو، 0.005>p).نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد تمرین lc، حتی بدون مصرف مکمل، با کاهش wbcs موجب عملکرد ایمنی موثرتر و اثرات همولیزی کمتری نسبت به پروتکل تمرین hc می‌گردد.

the impact of high-intensity interval training (hiit) combined with berberine supplementation on hematological parameters in middle-aged men with pre-diabetes: a randomized controlled trial

background: exercise programs can lead to different physiological adaptations, but the effects of low-volume, low-frequency hiit protocols with varying interval structures have not been thoroughly investigated. this study aimed to explore the impact of hiit with high compression (hc) and low compression (lc), with or without berberine (bbr) supplementation, on hematological parameters in pre-diabetic men.methods: this semi-experimental study was conducted between october and december 2021 at mazandaran university. fifty-four overweight/obese men with a mean age of 48.6±6.6 years, a body mass index of 30.7±7.3 kg/m², and a body fat percentage of 34.4±4.3% were randomly and equally divided into one of six groups: hc, lc, hc+bbr, lc+bbr, bbr, and control. the hc group (2:1 work-to-rest ratio) and lc group (1:1 work-to-rest ratio) underwent training programs comprising 2-4 sets of 8 exercises at an intensity of 80-95% of their maximum heart rate twice a week for 8 weeks. hematological responses to bruce’s incremental exercise test were measured before and after the intervention. data were analyzed using a two-way anova with bonferroni’s post hoc test, with a significance level set at p<0.05.results: baseline hematological indices showed no significant differences between pre-diabetic and non-diabetic groups (all, p>0.05). following the 8-week intervention, there were significant decreases in white blood cells (wbcs) in the lc and lc+bbr groups, and in lymphocytes across all intervention groups except bbr (all, p<0.05). additionally, hemoglobin and hematocrit levels showed significant reductions in the hc and hc+bbr groups (both, p<0.05). however, in response to bruce’s incremental exercise test, a significant decrease in wbcs was observed in the lc and lc+bbr groups, with reductions of 18% and 25%, respectively (both, p<0.05).conclusion: the lc protocol, even without berberine supplementation, seems to provide better immunological benefits and result in less hemolysis compared to the hc protocol, as evidenced by reductions in white blood cell counts.