اداره ترومبوزهای بطن چپ: روش‌های تشخیصی و درمانی: یک مقاله مروری

ترومبوز بطن چپ (left ventricle thrombosis, lvt) یک عارضه بسیار جدی و تهدیدکننده حیات است که معمولا به‌دنبال سکته حاد قلبی همراه با بالارفتن قطعه st (stemi) که منجر به اختلال حرکت دیواره‌ای قابل‌توجه (rwma) می‌شود، رخ می‌دهد. تشخیص، درمان و مدیریت آن چالش‌‌برانگیز بوده و بستگی به موارد مختلفی از جمله نوع ترومبوز، زمان انجام آنژیوپلاستی پرکوتانئوس کرونر (pci) و بیماری زمینه‌ای دارد. روش تشخیصی ارجح آن تصویربرداری تشدید مغناطیسی قلبی عروقی (cmr) می‌باشد اما به‌صورت روتین اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک (tte) مورد استفاده قرار می‌گیرد. شایان ذکر است که در صورت محرز نبودن تشخیص ترومبوز بطن چپ با اکو‌کاردیوگرافی معمول، از ماده‌ی حاجب برای ایجاد دقت (resolution) بیشتر استفاده می‌شود. دو عارضه جدی ترومبوز بطن چپ سکته مغزی و آمبولی سیستمیک شریانی (se) می‌باشد. در حال حاضر برای درمان ترومبوز بطن چپ از ترکیب آنتاگونیست ویتامین k (وارفارین) درکنار هپارین استفاده می‌شود. استفاده از آنتی‌کواگولانت‌های خوراکی با اثر مستقیم (doac) با اینکه نتایج بسیار خوبی به ارمغان آورده ولی به‌دلیل نبود کارآزمایی بالینی (clinical trial) وسیع برای ارزیابی آن، استفاده روتین از این دارو بحث‌برانگیز است و تنها در صورت عدم تحمل یا کنتراندیکاسیون‌های وارفارین، می‌توان از آنتی‌کواگولانت‌های خوراکی با اثر مستقیم، به‌عنوان جایگزین استفاده نمود. هدف این مطالعه مروری (narrative review)، بررسی آخرین منابع در زمینه اداره ترومبوزهای بطن چپ و اتخاذ بهترین رویکرد برای این بیماران می‌باشد.

management of left ventricular thrombus: diagnostic and therapeutic methods: a review article

left ventricular thrombosis (lvt) is a very serious condition and life-threatening complication that usually occurs after acute occlusion of the left anterior descending (lad) coronary artery followed by acute myocardial infarction with st-segment elevation (stemi), which leads to significant regional wall motion abnormality (rwma). it should be noted that its diagnosis, treatment, and management are challenging now and depend on various factors such as the type of thrombus, time of percutaneous coronary intervention (pci), and underlying disease. the preferred diagnostic method is cardiovascular magnetic resonance imaging (cmr), but transthoracic echocardiography (tte) is routinely used for diagnostic and screening purposes also follow-up of response to treatment. it is worth mentioning that when the diagnosis of left ventricular thrombus is not clear with conventional echocardiography, contrast echocardiography is used for more resolution and detailed information. left ventricular thrombosis can appear in both acute and chronic forms and lead to significant complications, the most important of them are stroke and systemic arterial embolism (se). according to previous studies, vitamin k antagonist (warfarin) by keeping inr within the therapeutic range currently used to treat left ventricular thrombosis. although the use of direct oral anticoagulants (doac) has brought excellent outcomes, but due to the lack of large clinical trials, the routine use of these agents is controversial, and only in case of warfarin intolerance or contraindications, doacs can be used as an alternative. generally, the best way to prevent left ventricular thrombosis is primary percutaneous coronary angioplasty (primary pci) which preserves left ventricular function. depending on the sensitivity of the diagnostic method, thrombus will likely resolve in >50% of patients by six months after the mi. on the other hand, in rare cases, surgery is indicated if a thrombosis remains despite the medical treatment especially if it is accompanied by a left ventricular aneurysm. the purpose of this narrative review is to evaluate the latest evidence in the field of left ventricular thrombosis management and to adopt the best approach for these patients.