مقایسه نتایج درمانی برداشت ورید صافن بزرگ با روش‌های مرسوم و بریجینگ استاندارد

زمینه و هدف: استفاده از تکنیک مرسوم در برداشت ورید صافن با عوارض زخم و تاخیر در حرکت بیمار همراه است. از این‌رو منجر به ایجاد روش‌های کم‌تهاجمی مانند روش بریجینگ شد. در این مطالعه، نتایج درمانی برداشت ورید صافن بزرگ با روش‌های مرسوم و بریجینگ برای بازسازی عروق اندام تحتانی در بیماران مبتلا به ایسکمی مزمن اندام تحتانی مقایسه شد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده (irct20190511043562n1)، 66 بیمار مبتلا به ایسکمی مزمن اندام تحتانی، به‌صورت تصادفی به دو گروه برداشت ورید صافن بزرگ با روش مرسوم (30 تایی) و روش استاندارد bridging (36 تایی) تقسیم شدند. میزان درد patency گرافت، عوارض زخم، نتایج جراحی و میزان رضایتمندی بیماران ثبت شد. مدت پیگیری بیماران شش ماه بود. یافته‌ها: باز بودن گرافت (0.353=p)، میزان بقاء اندام بدون آمپوتاسیون (0.397=p) و تغییرات نمره درد هنگام استراحت (0.846=p) و حرکت (0.380=p) بین دو گروه تفاوت معناداری را نشان نداد. یک هفته پس از عمل، میزان بروز عفونت در روش بریجینگ کاهش معناداری را نشان داد (0.045=p). طی شش ماه پیگیری میزان بهبود زخم، برطرف شدن درد ایسکمیک، بهبود لنگش پا در روش بریجینگ بهتر بود اما تفاوت معناداری را نشان نداد (0.05

Comparison of therapeutic results of large saphenous vein resection with conventional methods and standard bridging

Background: The use of the traditional method for saphenous vein harvesting is associated with wound complications and not ontime patient mobilization. This has caused the improvement of minimally invasive vein harvesting techniques, together with general bridging. This study was designed to compare the therapeutic results of large saphenous vein harvesting with conventional and standard bridging techniques for lower extremity vascular reconstruction in patients with chronic lower extremity ischemia.Methods: In this randomized clinical trial study, 66 patients with chronic lower extremity ischemia were randomly divided into two groups: large saphenous vein harvesting by conventional technique (continuous longitudinal incision) (n=30) and standard Bridging technique (small and multiple incisions) (n=36). Pain score (VAS), graft patency, wound complications, surgery results and patient satisfaction was recorded. The followup period was six months. (IRCT20190511043562N1).Results: Graft patency (P=0.353), and Amputationfree Survival (P=0.397) did not show a significant difference between the two groups. Changes in pain score at rest (P=0.846) and movement (P=0.380) at different times did not show a significant difference between the two groups. One week after the operation, the incidence of infection in the bridging technique showed a significant decrease (P=0.045). During the six months of followup, the wound healing rate, ischemic pain relief, and claudication improvement were better in the bridging technique but did not show a significant difference with the conventional technique (P<0.05). Patient satisfaction was higher in the bridging technique but did not show a significant difference between the two groups (P<0.05).Conclusion: It seems that the use of the bridging technique in venous resection large saphenous vein harvesting is associated with reducing wound complications and pain, reducing the length of hospital stay, increasing the speed of wound healing, and improving patient satisfaction. The duration of graft patency and Amputationfree Survival were similar in the two groups. We believe that each technique has advantages and disadvantages that should be considered by the patient and surgeon when choosing a surgical procedure.Keywords: chronic limbthreatening ischemia, saphenous vein, treatment outcome.