اهمیت مراقبت مبتنی بر رخداد جهت مقابله با پاندمی بیماریهای نو پدید: یک نامه به سردبیر

سردبیر محترمبیماری‌های نو پدید و خطر همه‌گیری آن، تهدید بزرگی برای سلامتی انسان در بسیاری از جوامع محسوب می‌شود. این بیماری‌ها موجب تاثیرات اجتماعی و اقتصادی در دنیا شده و سبب اخلال در مسافرت، تجارت و بسیاری از فعالیت‌های عادی زندگی می‌گردند.1به‌منظور پیشگیری و کنترل بیماری‌های واگیر و مطابق ماده 6 مقررات بهداشتی بین‌المللی، کلیه رخداد بهداشتی ایجاد‌کننده یک وضعیت اضطراری بهداشتی بین‌المللی، باید مورد ارزیابی قرار گیرد و در صورت تایید، حداکثر طی 24 ساعت، به سازمان جهانی بهداشت گزارش گردد.2در همین راستا استقرار یک نظام مراقبت کارآمد، به‌منظور جمع‌آوری منظم داده‌های مربوط به بروز بیماری‌ها و تجزیه و تحلیل این داده‌ها، یکی از ضروریات کنترل و مقابله با پاندمی بیماری‌ها و کاهش بیماری‌زایی و مرگ‌و‌میر ناشی از آن‌ها است.در کشور ایران انواع نظام مراقبت اعم از مراقبت فعال، مراقبت غیر فعال، مراقبت دیده‌ور، مراقبت سندرومیک و غیره، پیاده‌سازی شده و در حال اجرا است. اما با وجود پیشرفت‌های حاصله در زمینه نظام مراقبت بیماری‌ها، تقویت همکاری پرسنل بهداشت و درمان شاغل در بخش دولتی و خصوصی و همچنین طراحی یک سیستم یک‌پارچه جمع‌آوری داده برای پایش الگوی بیماری و شناسایی طغیان‌های احتمالی، باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.یک سیستم مراقبت پویا، ظرفیت شناسایی، ارزیابی خطر، پاسخ به‌موقع به یک تهدید سلامت عمومی را خواهد داشت، زیرا تاخیر در شناسایی و گزارش‌دهی موارد بیماری، می‌تواند موفقیت در پاسخ جهانی به یک پاندمی را به خطر بیاندازد.3با توجه به این‌که در نظام مراقبت روتین، گزارش‌دهی با تاخیر انجام می‌شود و همچنین تمام موارد تهدید‌کننده سلامت را پوشش نمی‌دهد، ضرورت دارد از یک سیستم مراقبتی که توانایی شناسایی رخدادهای مرتبط با وقوع بیماری در انسان و رخدادهایی که بالقوه سلامت انسان را را تهدید می‌کنند از قبیل بیماری و مرگ در حیوانات، آلودگی آب و مواد غذایی و خطرات ناشی از حوادث شیمیایی و هسته‌ای، استفاده شود.سیستم مراقبت مبتنی بر رخداد، یکی از این برنامه‌ها با ویژگی فوق است که قابلیت جمع‌آوری سریع اطلاعات و گزارش دریافتی از طریق کانال‌های رسمی و غیر رسمی مانند شایعات و اخباری که در رسانه‌ها منتشر می‌شود را دارد. در این برنامه همه موارد بیماری و رویدادهای افزایش‌یافته غیر منتظره و با منشا گوناگون، باید به‌‌سرعت مورد ارزیابی قرار گیرد و به‌طور مناسب پاسخ داده شود.4نتایج حاصل از مطالعه انجام شده نیز حاکی از آنست که نظام مراقبت مبتنی بر رخداد توانسته است رخدادهای مهم بهداشتی را به‌موقع شناسایی نماید و مورد ارزیابی و پاسخ قرار دهد.5 بنابراین در پیش گرفتن رویکردی جدید در زمینه اجرا و تقویت نظام مراقبت در سیستم سلامت، با بهره‌گیری از نظام مراقبت مبتنی بر رخداد به‌صورت ترکیبی در کنار سایر نظام مراقبت پیاده‌سازی شده و با استفاده از تکنولوژی روز دنیا برای دریافت گزارش و همچنین رصد و پایش رخدادها، دارای اهمیت بسیار می‌باشد. بنابراین، ضروری است سیاستگذاران نظام سلامت، نسبت به توسعه و بهبود زیرساخت نظام مراقبت برنامه‌ریزی و اقدام کنند.

Challenges of teaching medical ethics from the perspective of mentors and students of Tehran university of medical sciences: a brief report

Background: The approach of medical ethics training courses at Tehran University of Medical Sciences to change the attitude and promote medical ethics knowledge of learners has challenges. This study aims to identify the challenges in teaching medical ethics at Tehran University of Medical Sciences.Methods: This is a qualitative study with semistructured interviews conducted in April 2018 at Tehran University of Medical Sciences. Using purposive sampling, 23 participants were selected from the clinicians and faculty members of medical ethics and medical students. Data were analyzed by the content analysis method.Results: The challenges of teaching medical ethics from the participant #39;s point of view are classified into three themes: 1 Hidden curriculum 2 Necessity of completing medical ethics education program 3 Executive and managerial macro factors. The results showed that medical ethics training courses are not effective for changing students #39; behavior and their moral decisionmaking. There are substantial shortcomings in the current curriculum in terms of content, format, and implementation that make it unresponsive to ethical needs and concerns. Teaching medical ethics should be turned into a longitudinal theme. The duties and missions of the Department of Medical Ethics at the university are not well understood. The Department does not act as a strong executor and supervisor of medical ethics in interaction with higher authorities to pursue the requirements of effective ethics education and to ensure the implementation of ethical codes. There is no effective mechanism for evaluating the ethical performance of activists and students and giving feedback to them. There is insufficient organizational support for students #39; complaints and reports about the misconduct and unethical behavior of faculty or staff.Conclusion: The effectiveness and efficiency of medical ethics courses to change the behavior and attitude of learners are not acceptable. Dealing with the existing challenges requires the efforts of the Medical Ethics Department to make maximum use of available resources and interact effectively with other academic departments.