بررسی میزان صحت و دقت تصویربرداری Mri دینامیک با کنتراست در تشخیص میزان تهاجم نئوپلاسم پروستات با استفاده از یافته‌های پاتولوژی

زمینه و هدف: سرطان پروستات شایعترین بدخیمی در مردان و دومین علت مرگ‌ومیر در تمام کشورهای دنیا می‌باشد. مکانیسم دقیق سرطانی شدن پروستات مشخص نیست. از طرف دیگر تشخیص زودهنگام سرطان پروستات می‌تواند منجر به درمان کامل شود. چندین آزمایش کلینیکی شامل معاینه انگشتی رکتوم (dre)، بیوشیمیایی مثل آنزیم ویژه پروستات (psa) و پاتولوژیک مثل بیوپسی با هدایت اولتراسوند (trus) برای بررسی اندازه و گسترش سرطان پروستات استفاده می‌شود. در این مطالعه ارتباط بین مقدار میانگین سرم psa و شاخص گلیسون به‌عنوان روش استاندارد در بیماران مبتلا به سرطان پروستات در مقایسه با پارامترهای استخراج شده از dce-mri ارزیابی گردید.روش بررسی: این مطالعه بنیادی کاربردی بر روی 90 بیمار مبتلا به سرطان پروستات که براساس معیارهای mc donald از اسفند 1398 تا مهر 1399 به مرکز تصویربرداری شفای اصفهان ارجاع شده بودند، انجام شد. نواحی مشکوک به کانون سرطان توسط پزشک متخصص رادیولوژی مشخص و شاخص‌های تصاویر داینامیک شامل ktrans و kep تعیین شد. نرم‌افزارهای تجاری موجود داده‌های dce-mri را گرفته و نقشه‌های پارامتریک مثل نقشه‌های ktrans و kep را ایجاد می‌کنند که می‌توان برای اهداف تشخیص استفاده نمود.یافته‌ها: نقشه‌های kep و ktrans تفاوت معناداری میان بافت سالم و سرطانی نشان دادند. kep و ktrans در سرطان پروستات به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از بافت سالم بود (p<0.05). به‌منظور بررسی ارتباط پارامترهای dce-mri و یافته‌های هیستوپاتولوژیک از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. همچنین هیچ ارتباط معناداری بین شاخص گلیسون و پارامترهای dce-mri مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: پارامترهای dce-mri به‌طور قابل‌توجهی تشخیص دقیق سرطان پروستات را بهبود بخشیده و به‌عنوان روشی موثر برای تشخیص، مدیریت و ارزیابی مردان مبتلا به سرطان پروستات مفید است اما نباید به‌عنوان جایگزینی برای نمونه‌برداری از بافت در نظر گرفته شود.

Evaluation of the accuracy of dynamic contrast enhanced MRI in the diagnosis of invasive prostate neoplasm using pathological findings

Background: Prostate cancer is the most common malignancy in men and the second leading cause of death in all countries of the world. The exact mechanism of prostate cancer is not known. On the other hand, early detection of prostate cancer can lead to a complete cure. Several clinical experiments including Digital Rectum Examination (DRE), biochemistry such as Prostate Specific Antigen (PSA), and pathology such as Trans Rectal Ultra Sonography (TRUS) are used to assess the size and spread of prostate cancer. In this study, the relationship between mean serum PSA and Gleason score as a standard method in patients with prostate cancer was compared using the parameters extracted from DCE MRI.Methods: This appliedfundamental study was performed on 90 patients with prostate cancer, according to McDonaldchr('39')s criteria who were referred to Shafa Imaging Center in Isfahan, from March 2020 to October 2020. Quantitative analysis is based on modeling the change of concentration of the contrast agent using pharmacokinetic modeling techniques. The pathologist then determined the Gleason score using anatomical landmarks (such as prostate urethra) in the same areas suspected of being cancerous. Existing commercial software captures DCE-MRI data and creates parametric maps such as Ktrans and Kep maps that can be used for diagnostic purposes.Results: Kep and Ktrans maps showed a significant difference between healthy and cancerous tissue. Kep and Ktrans in prostate cancer were significantly higher than in healthy tissue (P<0.05). Pearson correlation coefficient was used to investigate the relationship between DCE-MRI parameters and histopathological findings. No significant relationship was observed between Gleason score and DCE MRI parameters.Conclusion: DCE MRI parameters significantly improve the accurate diagnosis of prostate cancer and are useful and effective for diagnosis, management, and evaluation of men with prostate cancer, but should not be considered as a substitute for tissue biopsy.