بررسی سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین d در شیرخواران مبتلا به برونشیولیت

زمینه و هدف: برونشیولیت از شایعترین بیماری های دستگاه تنفسی تحتانی شیرخواران است. ویتامین دی، در برابر ابتلا به عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی، نقش حفاظتی نشان داده است، بااین وجود نتایج محدود و متناقضی در ارتباط با سطح سرمی ویتامین دی با بروز برونشیولیت، در کودکان وجود دارد. هدف مطالعه ی حاضر مقایسه ی سطح سرمی این ویتامین در شیرخواران سالم و مبتلا به برونشیولیت حاد بود.روش بررسی: این مطالعه موردشاهدی در بیمارستان ابوذر شهر اهواز، از مهر ماه تا اسفند ماه سال 1393 انجام گرفت. سه گروه 45 نفره از شیرخواران، شامل گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد، انتخاب شدند. معیار شدت برونشیولیت در این مطالعه، امتیاز حاصل از اندکس ارزیابی زجر تنفسی شیرخواران بود به طوری که امتیاز یک تا هشت برابر با شدت کم و امتیاز 9 تا 17 معادل شدت زیاد برونشیولیت لحاظ گردید. سپس ml 3 خون وریدی از آن ها گرفته شد و سطح سرمی 25(oh)d با استفاده از کیت مخصوص به روش آنزیماتیک سنجش گردید.یافته ها: (44/4%)60 نفر از شیرخواران، دختر و مابقی پسر بودند. میانگین سنی گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد به ترتیب 5/2±11/2، 5/8±10 و 4/7±9/8 ماه بود (0/1=p). میانگین سطح 25(oh)d در سه گروه کنترل، برونشیولیت شدت کم و شدت زیاد به ترتیب 19/4±28/3، 11/7±17/7 و nm/l 5/7 ±13/6 بود. تفاوت معناداری بین سطح 25(oh)d گروه کنترل و برونشیولیت شدت کم (0/001=p) و شدت زیاد (0/002=p) مشاهده شد، اما این اختلاف بین دو گروه برونشیولیت شدت زیاد و شدت کم معنا دار نبود (0/3=p).نتیجه گیری: در مطالعه ی حاضر سطح 25(oh)d، به طور معنا داری در گروه شیرخواران مبتلا به برونشیولیت، کمتر از افراد کنترل بود اما سطح 25(oh)d تاثیری بر شدت برونشیولیت نداشت