شاک ویودرمانی برای کاهش اسپاستیسیتی پس از سکته مغزی: مقاله مروری و متاآنالیز

زمینه و هدف: اسپاستیسیتی نقص بالینی ضایعات نورون محرکه فوقانی می باشد که بلافاصله یا مدتی پس از ضایعه نمایان می گردد و در 38% بیماران سکته مغزی مشاهده می شود. به تازگی شاک ویودرمانی به عنوان روشی امن و موثر در درمان اسپاستیسیته گزارش شده است. این مطالعه با هدف بر آورد اثر شاک ویو در کاهش اسپاستیسیتی پس از سکته مغزی انجام شد. روش بررسی: تمامی مقالات موجود در پایگاه های اطلاعاتی pubmed, medline, science direct و scopus و موتور جستجوی google scholar، در فاصله سال های 2000 تا پایان 2016 میلادی با کلمات کلیدی spasticity, muscle hypertonicity, extracorporeal shock wave therapy، stroke و hemiplegiaبررسی شد. معیارهای ورود، مطالعات تمام متن و چاپ شده به زبان انگلیسی بود. دو مرورگر به صورت مستقل مقالات را از نظر شرایط ورود و کیفیت بررسی نمودند. در آنالیز آماری نمرات مقیاس آشورت و دامنه حرکتی پاسیو مفصل لحاظ شد. یافته ها: 11 مطالعه با مجموع 261 بیمار وارد مرور سیستماتیک گردید. در هفت مطالعه اثر شوک ویو در عضلات اسپاستیک اندام فوقانی و در چهار مطالعه اثر شوک ویو در عضلات اسپاستیک اندام تحتانی بررسی شده بود. بلافاصله پس از شوک ویو درمانی کاهش معنادار مقیاس آشورت (1/62 smd= و 1/04 تا 2/2= 95% ci) و افزایش معنادار دامنه حرکتی (3/23smd= و 5/12 تا 1/35=95%ci ) در مقایسه با مقادیر پایه مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شوک ویو می تواند سبب بهبود اسپاستیسیته و افزایش دامنه حرکتی گردد اما مکانیزم دقیق اثر آن هنوز نامشخص است و انجام مطالعات کارآزمالیی بالینی بیشتر و با کیفیت بالاتر ضروری است.