اثر درمانی کرایوتراپی در مقایسه با 5- فلورویوراسیل موضعی در درمان زگیل‌های شایع مقاوم

زمینه: زگیل یک بیماری نسبتاً شایع بوده و عامل ایجاد آن گروهی از ویروس ها به نام ویروس پاپیلومای انسانی می‌باشد. شایع ترین نوع زگیل، زگیل معمولی و شایع ترین محل ابتلا به این نوع زگیل، دست ها می باشند. بهبودی کامل و عدم عود و اثربخشی در تمامی بیماران در هیچکدام از روش های درمانی به اثبات نرسیده است، لذا بر آن شدیم تا در این مطالعه اثرات درمانی 5- فلورواوراسیل را با کرایوتراپی در درمان زگیل های شایع پشت دست مورد مقایسه قرار دهیم. روش کار: در این مطالعه از فروردین 1391 تا فروردین 1392، 60 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان سینا با تشخیص زگیل پشت دست به دو گروه درمان با کرایوتراپی (30 نفر) و درمان با 5-فلورویوراسیل (30 نفر) تقسیم شدند. درمان با 5-فلورویوراسیل موضعی به مدت 4 ساعت و دو بار در روز برای 4 هفته انجام شد. گروه دوم با استفاده از کرایوتراپی (اسپری نیتروژن مایع، دو جلسه با فاصله دو هفته) درمان شدند. پاسخ به درمان بر اساس تقسیم بندی خوب، متوسط و ضعیف ارزیابی گردید. یافته ها: تفاوتی بین دو گروه از نظر سن، جنس، میانگین مدت ابتلا به بیماری و میانگین تعداد ضایعات وجود نداشت. در گروه تحت درمان با 5- فلورویوراسیل به طور بارزی میزان پاسخ درمانی بهتر بوده است (60 درصد نسبت به 7/26 درصد) (02/0=p). بروز عوارض نیز به طور بارزی در گروه تحت درمان با 5- فلورویوراسیل کمتر بوده است (001/0>p ). در ارزیابی عوارض درمانی به صورت جداگانه تنها بروز اسکار در گروه 5- فلورویوراسیل با گروه کرایوتراپی برابر بود و درد و تاول به طور بارزی در این گروه کمتر بود (001/0>p در هر دو مورد). نتیجه گیری: با توجه به مطالعات محدودی که در این زمینه صورت گرفته است، نتایج این بررسی می‌تواند پایه گذار مطالعات بزرگ تری برای ارزیابی اثرات استفاده از 5- فلورویوراسیل در درمان زگیل های معمولی باشد. پاسخ درمانی مناسب در کنار سهولت استفاده 5-فلورویوراسیل، می تواند درمان بیماران را دچار تحول اساسی کرده و اثرات اجتماعی روانی این بیماری را به شکل چشم گیری کاهش دهد.