بهبود شنوایی در جراحی گوش میانی مبتلا به تمپانو اسکلروز

زمینه: تمپانواسکلروز یکی از عوارض اوتیت میانی مزمن بوده که در آن هیالن و رسوبات کلسیفیه در داخل پرده تمپان و زیر مخاط گوش میانی تجمع می یابد. در بیشتر بیماران این پلاک ها از نظر بالینی اهمیت نداشته و اختلال شنوایی به میزان کمی ایجاد می کنند. روش کار: در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی- مقطعی، 60 بیمار با اوتیت میانی مزمن که تمپانواسکلروز داشته و نیاز به عمل جراحی پیدا کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند و نقش عمل جراحی گوش میانی در بهبود شنوایی بیماران با تمپانواسکلروز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج اودیومتری قبل و بعد از عمل بیماران بررسی و مقایسه گردید. نتایج بعد عمل آنها از نظر بالینی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: در کل، 25 نفر (1/43 درصد) از بیماران مرد و 33 نفر (9/56 درصد) هم زن بودند. درگیری گوش در 1/62 درصد از بیماران مورد بررسی یکطرفه و در 9/37 درصد دو طرفه بود. شایع ترین محل فیکساسیون استخوانچه ای با 24 مورد (3/41 درصد) مربوط به فیکساسیون اینکوس و مالئوس بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های حاصل از مطالعه می توان بیان کرد که نقش جراحی گوش میانی در بیماران با تمپانواسکلروز چشمگیر است ولی فاکتورهایی از قبیل شدت اسکلروز و محل فیکساسیون استخوانچه ای نیز می توانند در بهتر شدن نتایج جراحی تاثیر گذار باشند.